-Benim artık sıradan olan özürlerim için özür dilerim ama birçok kez söylediğim gibi LGS lanetinden kurtulamıyorum ve annem diğer kitaplarımdaki bazı sahneleri yazarken yakaladı beni bu yüzden wattpadd bana yasak. Ama 2 hazirandaki o lanet sınavdan sonra bölümler su gibi gelecek sizi seviyorum-Diğer bölümü okumanızı tavsiye ederim-
Fazla samimi değildi,fazla resmi değildi,çocuksu da değildi. Tam ismini bulmuştum.
-Sümeyyeden-
Baş ağrım çok sürmeyip geçtiğinde mesaj geldi. Babamdandı.
E: Sümeyye bişey diycem kızım.
S: Evet baba?
E: 05*********
S: Bu ne?
E: Uğurcanın numarası. Seninkinide ona attım.
S: Ne? Niye?
E: Kızım kardeşin o senin.
S: Evet.Tamam.Görüşürüz babacım.
E: Görüşürüz.
Diyip Uğurcanın numarasını kaydettim. Pek düşünmedim aslında çünkü hep "Acaba ikizim olsa ne diye kaydederdim?" diye düşünmüşümdür. Telefonumu kenara koyar koymaz bildirim geldi.
"İKİZİM kişisinden mesaj"
Gördüğüm bildirimle şok olmuştum. Bi insan neden anında mesaj atar? Hemen kilidi açıp mesaja baktım.
İkizim: Slm kayıp ikiz :D
Ben: Slm
İkizim: N'aber?
Ben: İi senden?
İkizim: İi de bu çok resmi oldu sevmedim.
Ben: Bencede. Bende sevmedim.
İkizim: Biliyorum.
Ben: Nasıl?
İkizim: İkiziz :D
Ben: Ahh evet doğru -_-
İkizim: Noldu?
Ben: Hiç birşey
İkizim: Yemedim
Ben: Biliyorum
İkizim: Evet ikiz hissi :D
Ben: Şu emojiyi atıp durma
İkizim: Neden? :D
Ben: Biliyorsun
İkizim: Sinir oluyorsun
Ben: Kesinlikle
İkizim: Bayılmışsın. Geçmiş olsun.
Ben:Sağol da sen nerden biliyorsun?
İkizim: Babam dedi ve birazda hissettim
Ben: Peki sonra konuşsak olur mu? Yorgunum.
İkizim: Geçmiş olsun ve bb kayıp ikiz :D
Telefonu kapattığımda istemsizce mutlu olmuştum. Bir ikizinin olması çok güzel birşeydi ve ben ikizim olduğu halde 16 koca yıl bu duygudan mahrum kalmıştım. Bana "Kayıp İkiz" diyordu. Hoşuma gitmişti. Tatlıydı,samimiydi ama fazla değil tam kararındaydı.
Akşam olmuştu ve hastaneden çıkma vaktim gelmişti. Kalkıp odamdaki banyoya gittim ve elimi yüzümü yıkadım. Sonra odaya döndüğümde farkettimki ilk defa tanısştığım birini stalklamamıştım. Bu tuhafdı. Hemen telefonumu alıp kullandığım tüm sosyal medyaları didik didik ettim. Bulduğum hesapları arkadaşlara göre elediğimde onun hesapları gözümün önündeydi. Sanki onu hatırlıyordum ama kafamdaki yapbozun parçaları hala yerlerine tam oturmamıştı. Telefonu kapatıp yerine koyduğumda yine mesaj geldi. Lanetli valla bu masa. Ne zaman koyacak olsam mesaj geliyo!
"İKİZİM kişisinden mesaj"
Ahh yine mi? Diyip telefonu açtım.
İkizim: Beni ne diye kaydettin?
Ben: İkizim
İkizim: Ciddi misin?
Ben: Evet.Neden?
İkizim: Bende öyle kaydettim.
Ben:Olabilir
İkizim: Bu arada "SÜPRİZZZZ"
Ben: Ne alaka?
İkizim: Görürsün.
Bişey yazmadan telefonu kapattım. Neden bilmiyorum ama bir an dışarı çıkmak istedim. Kapıyı açtım ve karşımda annem,babam,ikizim ve bizim tayfayı buldum. Eren sinirli görünüyordu. Zeynepde öyle. Galiba öğrenmişlerdi. Ve benim az önce ikizim olduğunu öğrendiğim kişi şu an karşımda duruyordu. İçimde bir heyecan vardı ama 2 katına çıktı. Onu görüp heyecanlanmam bir yana galiba onunda heyecanını hissediyordum. Bi anlık heyecanla kapıyı kapattım. Yüzyüze konuşamazdım. Ama bu hareketime karşı kendi kendime kırılmıştım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bişey Olmaz
NonfiksiSelam gençler! Ben Zeynep. Bizim bi hikayemiz var. Başlangıcı olan ama sonu olmayan bi hikaye dostluklar,düşmanlıklar,aşk...Sonuncusu en az olanı ama komik miyiz? FAZLASIYLA... Bizim hikayemiz bu işte.. Hayat felsefemiz iki kelime : BİŞEY OLMAZ... ...