Yan Komşum

olaylar olaylar

Mete Buğranın yakasından tutmuş sarsmaya devam ediyordu ve bana döndü "Bu kim Asel" dedi. Ne demeliydim eski sevgilim mi kalleşin teki mi?

öyle boş boş baktım Meteye. benden cevap bekliyordu bakışlarından belliydi ama tam olarak ne diyeceğimi bilemiyordum ki...

mete benim cevap veremeyeceğimi anladı ki "gitmesini istiyor musun?" diye sordu. Hafifçe başımı salladım. Mete Buğrayı yaka paça sitenin girişine götürdü ve son bir yumruk atıp geri geldi.

+gitti bir daha geliceğini sanmıyorum ama gelirse hemen yan evdeyim unutmayın.

-teşekkürler diyebildim zar zor sesim duyulmayacak kadar kısık çıkıyordu. üzüldüğümü anlamış olucak ki yanıma geldi yanağımı okşadı "korkma yanındayım" dedi. Son kez gözlerimin içine baktı ve gitti.

Mete olmasaydı ne olurdu düşünmek bile istemiyorum. Ona kesinlikle büyük bir teşekkür borçluyum diye düşünüp mutfağa geçtim pasta güzel bir teşekkür hediyesi olurdu. hemen işe koyuldum ve pasta için malzemeleri çıkardım. Tuana da biraz sonra yanımda bitti. Bir saatlik uğraşlarımız sonunda meyveli çok güzel bir pasta çıktı ortaya. çilekli sosu alıp üstüne de çok teşekkürler Mete yazdığımda pasta tamamlanmış oldu. Geriye bir tek pastayı Metelere götürmek kalmıştı içten içe tedirgindim ya Çağıl yine ordaysa diye. Her şeyi bir kenara bırakıp pastamla birlikte yan eve gittim. Kapılarının ziline bastım kapı anında açıldı. saçları ıslak vücudundan sular süzülen altında havlusu olan mete karşıladı beni.

sadece gözlerine odaklanmaya çalıştım ama çok zordu vücudu fazlasıyla kaslıydı ve süzülen sularla daha da çekici oluyordu. Onu incelediğimi farketmiş olucak ki gülüp,

+çok beğendiysen dokunabilirsin dedi.

-saçmalama ne beğenicem ya diye cırladım.

+emin misin ağzının suları akıcak nerdeyse

-hiçte bile sen öyle olmasını istiyorsun o yüzden öyle görüyorsun.

+hep böyle derler deyip güldü.

-konuyu saptırma teşekkür etmek için geldim.

+neden?

-beni Buğradan kurtardığın için

+kim olsa aynısını yapardı Asel önemli değil.

-benim için önemli çok teşekkür ederim sana pasta yaptım deyip pastayı uzattım.

pastanın kutusunu açıp süzdü. "hımm meyveli en sevdiğim" dedi ve koşarak içeri girdi. elinde bir çatalla geri döndü. çatalıyla bir yudum alıp hemen ağzına attı ımmm gibi bir ses çıkarıp gözlerini kapadı. kafasını yukarı aşağı sallayıp gözlerini açtı. "mükemmel olmuş bayıldım" dedi ve bir parça daha alıp bana uzattı "yok istemiyorum o senin" dedim. Ama dinleyen kim pastayı kenara koyup boşta kalan eliyle burnumu sıktı ve ağzımı zorla açtırıp pastayı yedirdi. hemde kendi çatalıyla...

-ama bu pasta senindi.

+olsun seninde yemeni istedim hatta gel içerde beraber bitirelim kapıda olmuyor böyle...

-yok gitmem gerekiyor zaten geç oldu.

+sen bilirsin. göz kırpıp kapıyı kapattı.

bende yavaş yavaş eve yürüdüm vardığımda kapının önünde kan izleri vardı. Yarın temizlerim diye düşünüp kapıyı açtım içeri girdim. Elizle Bade son ses televizyondan müzik dinliyorlardı. Onlara hiç dokunmayıp yukarı odama çıktım, çok karanlıktı. ışığı açıp balkona çıktım. Metenin odasının da ışığı yanıyordu. Acaba şuan napıyordur demeye kalmadan o da balkona çıktı. Elinde bir şişe vardı ama ne olduğunu kestiremiyordum. şişeye ışık vurunca bira olduğunu anladım. Mete bir şişeye bir bana baktı ve bir dikişte bütün birayı bitirdi.

kafamı olumsuz anlamda salladım ve içeri girdim. bu sefer perdeleri kapamayı unutmadan soyunup pijamalarımı giydim. Yatağıma uzandım elimede bir kitap aldım ve okumaya başladım. uyuyakalmışım Tuananın hafif çığlıklarıyla uyandım Tuana hemen yanımdaki odayı almıştı. koşarak odasına gittim sesler daha da yükseldi tek olmadığını anladım ve kapıyı açtım.

Keşke açmasaydım diye düşündüm. Duyduğum ikinci ses Kamerin sesiydi ve şuan Tuanayla Kamer hiçte uygun olmayacak bir vaziyettelerdi.

siz napı- Tuana inanamıyorum hemde gecenin bir yarısı diye bağırıp kapıyı kapttım ve odama gittim.