WAKE UP WITH AMNESIA

CHAPTER SIXTEEN

MY EYES was half opened at unti unti ko yong minulat,napabangon ako sa kinahihigan ko.His wish is not command,kailangan kong makita si Reigna,I need to see her,She's my streghth,my life i dont want to lose her.

Tinanggal ko ang nakaturok sa kamay ko at naglakad ako para buksan ang pintuan.Nanghihina ako,pero mas manghihina ako kapag hindi ko siya nakita ng buhay.

"Jack! Oh my god! Your now awake,Anong nararamdaman mo may masakit ba sayo? Tell me." His mom said.

"Where's Reigna?" I ask.

"Son,gusto mo bang kumain,bumili ako ng paborito mo." His dad offer.

"I dont want to eat,i'll just want to see my wife." Pigil hininga kong bigkas

"She's not your wife kuya,she not even yours pero dahil makasarili ka inangkin mo siya." Jalil said while his back incline in the wall.

"Jalil!tumigil ka kakagising lang ng kuya mo!" Singhal ng ina niya.

"I'm just telling the truth,i hate lies,i hate liars." Walang preno nitong wika.

"Please jalil your brother is suffering,umalis ka muna." His dad said.

Walang nagawa ito kundi umalis at naiwan silang tatlo.

"Now,mom please tell me asan si Rei." Pagmamakaawa niya.

Nagkatinginan ang kanyang magulang.Awa,ayon ang nakikita niya sa mga mata nito.

"Wala na siya son,ilang araw ka din nakatulog at noong mga panahon na yon nag aagaw buhay na si Reigna." Nanunubig na ang mga mata nito.

Lumuluha ako sa sakit,wala ako sa tabi noong mga panahong kailangan niya ako,wala ako sa tabi niya para hawakan ang kamay niya para sabihing lumaban siya.Wala ako,wala.

"Mom,kasalanan ko lahat kasalanan ko kung sana binalik ko nalang siya,kasalanan ko." Napaluhod ako sa sakit ng puso durog na durog na ito at piraso piraso na.

Umagapay ang kanya ina sa pagbagsak niya.

"Wala kang kasalanan,Oo nagsinungaling ka para din naman sakanya yon sa ikakabuti niya hindi mo kasalanang minahal mo sya,huwag mong sisihin ang sarili mo." Yinapos siya ng kanyang ina.

At doon niya binuhos lahat ng sakit at hinaing niya sa buhay.

"Gusto ko siyang makita." He said between his sob.

"I'm sorry son,pero kinuha na siya ng lola niya,at hindi namin alam kung saan nito dinala ang apo niya,She knew everything.Alam niya lahat ng nangyari sa inyong dalwa ni Rei." His father explain.

"How about Crest Salvador?" He ask.

"He's in jail dont worry." His dad answered him.

1 YEAR LATER....

LAHAT NA ng kilala kong imbestigador pinatos ko na para lang mahagilap kung nasaan si Rei its been a year at nangungulila pa rin siya.His company handled his friend Nicolei eto rin muna ang pansamantalang CEO ng kompanya niya at eto rin ang nagsalba rito sa pagbagsak.He thank his friend for helping him to much.

Rei?Asan kana ba?Please magpakita ka naman sakin oh,miss na miss na kita sana hindi mo ako kinalimutan.

I drank a last shot from my glass of wine.Taimtim akong nakatingin sa kadaliman na tanging nagbibigay ng konting kislap ay mga bituin.

Hindi na niya alam ang gagawin niya maski ang sarili niya ay hindi na niya maasikaso pa dahil sa pagkalungkot niya he miss Rei,he miss singing him a lullaby before she asleep,he miss annoying her he miss everything about her.

Ang saklap ng kapalaran sakanya,minsan na nga lang siya magmahal kinuha pa tangina,pakibalik naman ng asawa ko?

Naging misarable ang buhay niya noong nawala ito halos hindi na siya nalabas ng kwarto niya dahil nalulungkot lang siya kapag iniiwan niya ang condo nya baka kasi bumalik si Reigna tapos wala sya diba?

Lugmok siya sa alak at laging sinisisi ang sarili sa mga nangyari,kung sa totoong relasyon wala silang label pero kahit na wala siyang pakealam.Tandang tanda nya pa ang mga salitang binitiwan nito,she's already saying iloveyoutoo to me kahit na nakakaalala na siya.Sa mga huling salita niya ako umaasa,alam kong babalik pa siya,babalikan niya ako.May kasalanan ako,Oo malaking kasalanan pero bakit naman sobra sobra ang parusa sakin? Hirap na hirap na ang kalooban ko,kinakain ako ng sariling konsyensya ko.

Nakahiga ako sa kwarto habang yapos ang unan ni Rei,her scent make him calm at kahit paano'y naiibsan ang kalungkutan na nararamdam niya.

His phone was vibrating.

Kibuha niya iyon sa may lamesa at saka sinagot ang tawag.

"Hello?Wala akong panahon makipag usap bye." Walang gana kong bigkas.

"W-wait dude,its Nicolei tara sa bar come on! you badly need it ilang buwan ka ng ganan pagkatapos mong lumabas sa ospital."

Pinag isipan ko ang mga sinabi niya,tama siya kelangan niya yon.

"Okay,I'll meet you later."  I said then i hang up.

Dali dali akong naligo at nag ayos para makapunta na agad doon,ilang buwan din akong hindi kumausap ng kahit sino,nahihirapan lang ako kasi naalala ko na naman siya.

I breathe heavily."Rei alis muna ako ah,babalik din agad ako sana pagdating ko nandito kana." I said kahit na para akong baliw na kinakausap ang isang unan.

Lumabas na ako ng condo ko bago pa umatras ang paa ko pabalik sa kama,Pinatakbo ko ng mabilis ang sasakyan papunta sa bar na tambayan namin.

Tumigil ako don at agad na pumasok.I'll sat and tell the bartender to give me a bloody mary.

Uminom na ako kasi wala pa si Nicolei,tumingin ako sa paligid puro masasaya ang tao,samantalang ako eto wasak na wasak.

Nakinig ako sa bandang nagpeperform ngayon,I'd admit na mahuhusay sila.

"Ehem!Ladies and gentlemen," Tikhim ng lider ng banda."Pipili kami sa inyo ng pwedeng magperform ngayon,Kakanta lang kayo then pag nagustuhan namin yon,sagot na namin ang gabi nyo! Its a treat,kung sino ang matamaan ng ilaw,come over here and sing with us." Masayang anunsyo ng lalaki.

Nanonood lang ako sakanila habang nanghahagilap sila,wala akong panahon sa mga ganan.

Pero tumama ang ilaw sa akin,saktong pag-ikot nito.

Naghiyawan naman ang mga tao,Umiling iling ako para ipakitang ayoko at hindi ako interesado.

"Sige na kuya and gwapo mo pa man din." Kinikilig na bigkas ng isang binibing audience.

"Oo nga wag ka ng Kj,ienjoy mo nalang." Nakangiti na sabi ng isa pa.

Napatingin siya sa lider ng banda,nginitian siya into pero siya walang emosyon,He hates smiling because of Rei,wala siyang ibang naalala kundi si Reigna pag nangiti siya.

Tumayo siya sa kanyang kinauupuan at maangas na naglakad patungo sa stage,naghiyawan naman ang mga tao ron,kundi nga lang siya napilitan hindi niya gagawin ito.

Inabot sakanya ng lider ng banda ang mike.

Tumikhim siya,saka nagsimulang umawit.