Günlerdir yüzü solgun olan Sefa'nın yanına hızlı adımlarla giderken hâlâ aynı bankta oturduğunu görünce biraz daha sakin adımlarla ilerledim.
Gözlerinin içi kızarmış, göz altları ise morluklarla bezenmiş olması; günlerdir ağladığının kanıtıydı.
Banka oturup, benden sakladığı yüzünü kendime çevirdim. Nemli gözlerini parmaklarımla temizlerken yerine yenileri ekleniyordu. Parmaklarım araba sileceği gibi her ıslandığında yaşları siliyordu.
"İyi misin?" diyerek uzun soluklu sessizliği bozdum.
"Değilim." diyen sesindeki çatlaklık bariz belliydi. Gözlerine her baktığımda kelebeklerin uçuştuğu kalbimde şimdi kelebekler birer birer ölüyordu.
"Ne oldu? Anlatmak ister misin?"
"Arjin, bana sarılır mısın?" Bir an bile tereddüt etmeden kollarımı boynuna doladım. Saçları ellerime değerken dayanamayıp saçlarını okşamaya başladım. Mümkünmüş gibi daha da boynuma sokulduğunda fısıltısı kulaklarımda ve kalbimde sarsıntıya neden oldu.
"Annemle babam boşanıyor..."
🍁🍁🍁
Sınav haftasındayım ama bölüm atıyorum...
Karşılık olarak emeğimin hakkını; oy ve yorumlarınızı istiyorum.
Paso bölüm yazıyorum, sizi bekletmekte istemiyorum. Bölüm aralığı size ve yorumlarınıza bağlı...
💎💕
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Hayat Ateşi || Texting ✔
Short Story•TAMAMLANDI• Arjin: Niye sana inanmak isterken o anları hatırlıyorum? Sefa: Çünkü sende bana karşı boş değilsin. Sefa: İnkarı bırak, kabullen, kabullenmekten başka çaren yok. Arjin: Ne de zor oluyor aradıklarını bulmak zar zor, zar zor. Arjin: Pekt...
