Saatler geçmek bilmiyordu, sadece bir saat sonra Sefa gelecekti. Bana her seni seviyorum dediğinde vereceğim cevapla her şey alt üst olacaktı.
Acele işe şeytan karışır derler, sevmekte de acele etmek istemedim. Her şeyin bir vakti olduğuna inanırım, ve artık vakti gelmişti.
Perona yaklaşan otobüsten inenlere bakarken kalbim maraton koşucularına eş değer bir hızla atıyordu. Onu ilk defa görmeyecektim ama ilk karşılaşmamız gibi heyecan benliğimi sarmıştı.
Derin bir nefesin ardından onu gördüm. Taksilerin olduğu yere doğru hızla ilerliyordu.
"Sefa!" Dudaklarımdan firar eden ismi ile arkasını döndü. Ve zaman o an durdu.
Gözleri ışıl ışıl bana bakıyordu. Gözlerindeki parıltıların an be an artması ile tebessüm ettim. Aramızda gidip gelen insanları aşıp ona yaklaştığımda dişlerini gösteren bir tebessüm edip,
"Arjin'im bak geldim."
"Geldin Sefa'm." İsminin sonuna eklediğim aitlik ekini önce anlamadı, idrak ettiğinde ise şaşkın gözlerinin odağı olmuştum.
"Sefa'm mı?"
"Evet, benim Sefa'm." diyerek tasdiklediğim de kendimi bir anda kolları arasında buldum.
"Ağzına ne de yakıştı öyle."
"Yakışır tabii." derken başımı boynuna biraz daha gömdüm. Kokusu ciğerlerime indiğinde huzuru tatmış oldum.
🍁🍁🍁
Hâlâ burada olanlara selam!
Biraz zaman geçti ama ben de tıkandım. Planlı bir kurgu olmadığı için klavye başına geçince ne yazarsam o oluyor.
Fazla uzatıp sizi sıkmak asla istemem.
Sizler ne düşünüyorsunuz?
Lütfen fikirinizi belirtin.
Sizi seviyorum. ❤
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Hayat Ateşi || Texting ✔
Short Story•TAMAMLANDI• Arjin: Niye sana inanmak isterken o anları hatırlıyorum? Sefa: Çünkü sende bana karşı boş değilsin. Sefa: İnkarı bırak, kabullen, kabullenmekten başka çaren yok. Arjin: Ne de zor oluyor aradıklarını bulmak zar zor, zar zor. Arjin: Pekt...
