Iginala ko ang mata ko sa mga taong nakapaligid sa amin ngayon. They are all looking weird at me, like I did the most ridiculous thing ever. Wala naman akong ibang ginagawa sumusunod lang naman ako ngayon kay Titus palabas ng building.
Siguro nga ay may mali sa akin. Bakit hindi man lang nila sabihin kung may dumi ba ako sa mukha o wala? Sumimangot ako ng naabutan kong nakatitig sa akin ang isang babae. What is their problem?
Tumingin ako sa lalaking nasa aking unahan. Bakit ba kasi kailangan kasama ako sa pupuntahan netong isang to? Well, as his secretary then maybe I should go with him. Ang pagsama ba sa lalaking ito ang kinawiwirduhan nilang lahat?
Is he that dangerous? He's masculine at nagsusumigaw ang angas at pagkalalaki niya. Parang isang malaking sagabal ang coat niya upang makita ng buo ang kanyang braso.
His muscles are speaking for their own. Hindi mo na sila kailangang purihin dahil alam nila sa sarili nila na talagang pagnanasahan sila ng mga babae kapag nakita sila.
The way he clenched his jaw is a God's gift to every woman.
How can be a guy like this allowed to walk on the street? Hindi ba niya alam na marami siyang pusong nakukuha dahil doon? This looks should be illegal. Hindi ko pa siya nakikitang nakangiti. Not in front of me. Maybe sa harapan ni Tiffany ay oo.
Agad na nag-init ang aking pisngi ng tumikhim siya. Itinuro niya ang pintuan ng kanyang sasakyan hudyat na kailangan ko ng pumasok sa loob. Nahuli pa niyang nakatitig ako sa kanya.
Nice, Robin!
I saw evident of laughter when he saw me gawking at him. hindi ko nalang ito pinansin at pumasok na sa loob. Pilit kong kinakalma ang sarili ko dahil kaming dalawa lang ang nasa kotse. Alam kong namumula na ako dahil sa nangyari.
"I have a meeting right now. I want you there to write the minutes of the meeting." He said. Walang kahirap hirap siyang lumabas ng gate ng building his arms are the evidence that he really is muscular.
Kumunot ang noo ko, ako ang nag-aayos ng mga meeting niya. Pero alam ko'y walang nakaschedule ngayon.
"Sir, wala po kayong nakascheduled meeting for today at this time." I said looking at him.
He turned his gaze to me and to my surprise. Mali nanaman ang desisyon ko na tignan siya. Saglit lang siyang tumingin sa akin dahil nagda-drive siya. Ibinalik niya sa kalsada ang kanyang tingin at nag-tiim bagang siya. Unti unti kong nakita na parang nagiiba ang awra niya. Galit ba siya?
Huminto kami sa isang magarang hotel dito sa Makati, maya maya ay may valet ng pumunta para pagbuksan ako ng pinto at kunin ang susi kay Titus.
Hindi na ulit kami nag-usap. Sumunod nalang ako sa kanya papasok sa hotel at dumerecho kami sa restaurant ng hotel.
Nasa labas ka pa lang ay makikita mo na ang magarang chandelier na nakasabit sa kisame ng buong restaurant. A girl in a uniform greeted us and escorted us in a separate room na nasa loob din naman ng restaurant. Pang VIP siguro.
Ang interior ng buong kwarto ay halos katulad din ng nasa labas. Mas sosyal lang tignan dahil solo niyo ang chandelier sa loob.
Nauna kaming dumating doon. After 5 minutes ay may dumating na dalawang lalaki, isang matanda at isang halos kasing edad lang ata ni Titus.
"Wow, who is this lovely lady right here?" The old man said. Ngumiti ako at inilahad ang aking kamay.
"I'm Robin Margot Alvarez, I'm Mr. Apollo's secretary, but you can call me Robin!" I said while shaking his hand.
"I envy Mr. Apollo for having such a wonderful secretary." He said. Uminit ang pisngi ko at alam kong namumula ako. He chuckled.
"Let's sit." Ani Titus kaya lahat kami ay humanap na ng mauupuan.
"Hijo, hindi na ako magpapaligoy ligoy pa. I need you in Palawan, kahit 1 month lang. I want you to take over and manage the resort for just a month. I just really need to go to Paris, your lola needs me." The old man said na ngayon ay lolo pala nitong Titus na ito.
"Marcus is here. Why me?" Titus said in a cold tone. Gusto ko siyang sabunutan. Simpleng hiling hindi pa mapagbigyan!
"I'll take Marcus with me. Someone has to manage your lola's business in Paris and I can't do that when I have to be there with your lola in the Hospital. You know your lola, she won't go if she knows that no one will take care of her business." The old man said, nararamdaman kong sincere siya sa kanyang sinasabi pero itong si Titus ay parang walang pakialam.
"Don't worry, sir! I'll help Mr. Apollo managing your resort." I said. Hindi ko alam kung tama ba ang sinabi ko, dahil after kong sabihin iyong ay parang nagsisi ako bigla. Hindi ko alam kung paano haharapin si Titus.
"Thank you, Hija! I'm counting to the both of you!" He said with a joy in his eyes and I can't even say no.
Ngumiti lamang ako bilang tugon, nagdadasal na sana ay hindi na kumontra si Titus.
To my surprise, he did not even argue with us. Pero ayaw ko parin siyang tignan dahil hindi ko pa din maisip kung bakit ako ang sumagot na parang ako ang apo.
"So, you're coming with me sa Palawan, huh?" Titus said. Wala akong narinig na kahit kaunting tuwa sa sinabi niya.
I think I'm gonna loose my job.
"Uhm, I-I can still handles your calls from here." I said without looking at him.
Ngayon paano ko pa babawiin sa lolo niya na tutulungan ko siya mag-manage ng Hotel. Napakagaling mo, Robin! Di ka nagiisip.
Paano ko lalabasan tong gulo na to?
"We'll fly on friday. Cancel all my appointments on friday and for a whole month from friday." He said and sip on his whiskey.
Napalingon ako sa kanya, I really can't believe na isasama niya ako. Papayagan kaya nila mama? Wala akong pamasahe. Wala akong mga gamit.
Napalunok ako sa sinabi niya, wala akong nagawa kundi lumunok.
Wala akong ibang nakita sa mga mata niya kundi amusement and anger at the same.
If my secretary is me, I would be angry as well.
Way to go, Robin! Ruin your job!
