2 თვე გავიდა ჯაშის წასვლიდან...არცერთი შეტყობინება..არცერთი ზარი.მხოლოდ ის ვიცი რომ,ლონდონშია და საკმაოდ ცუდად.მაინც მტკივა მისი ცუდად ყოფნა.მაინც მიყვარს მაგრამ რა სისულელეა,ადამიანი თუ წრფელი გრძნობით გიყვარს ვერც ვერასდროს დაივიწყებ❤
1 თვის შემდეგ
ჯაშმა გაიგო,ჩემი ორსულობის და ცუდად ყოფნის ამბავი.ნეტავ იგრძნო რამე?ნეტავ ჩემი სახელის გაგონებისას იგრძნო რამე?ოჰ ღმერთო მტანჯავს ეს კითხვები😔
ამ დროს კარზე ზარია,ნელ-ნელა მივედი ვაღებ კარს და არ ვიცი ჩემდა საბედნიეროდ თუ საუბედუროდ ჯაში ჩემ წინ დგას ნელი ნაბიჯებით ჩემსკენ მოდის და კედელთან მაყუდებს
-არ მოგენატრე პატარა?ისევ ის ღიმილი რაც პირველი დანახვისას დავინახე.
-ხელი გაწიე,მომენატრე?შენ საერთოდ აზრზე ხარ რა გადავიტანე?იცი რა მინდა მძულდე მაგრამ იმ დიდ სიყვარულს რა ვუყო რომელიც შენ დამიტოვე.3 თვიანი ტანჯვა გადავიტანე და ყველაზე ძალიან იცი გულს რა მტკენს არ ვიცი ბოლოს ის სიტყვები რატო მომახალე.
-მაპატიე,გთხოვ მაპატიე.ყველაფერი გავარკვირ,ლუკა დამეხმარა.ყველაფერი ტყუილი იყო,მაპატიე,მაპატიე.
-გაპატიო?შენ შეცადე მაინც გაგეგო სიმართლე? არა..ახლა რას მთხოვ.მტკივა უშენოდ გატარებული ყოველი დღე და თუნდ კიდე დიდი ტანჯვა დამჭირდეს..არ მაინტერესებს..არ მაინტერესებს აღარ მიგიღებ.
-და ჩვენი შვილი?
-ჩვენი?არა ჯაში ცდები ჩვენი არა ჩემი.
-უკვე შენი ჯაში ვარ?
-არ გაქვს იმის უფლება ჩემზე იყო გაბრაზებული.
-მიყვარხარ.
-გაეთრიე ჩემი სახლიდან
-....
-გაეთრიე.
ადგა..ადგა და უკანმოუხედავად გავიდა კარებიდან.
მე?მე რას ვგრძნობ?ტკივილს,დანაკარგს,ტანჯვას,მონატრებას,სიყვარულს.ყველაფერს ერთდროულად.მინდოდა როცა დავინახე ჩავხუტებდი მეგრძნო მისი სურნელი.ფეხზე ვეღარ ვდგები "ვაგდივარ" კარებთან და ხმამაღლა ვქვითინეებ.მინდა დაბრუნდეს მაგრამ არა...არ ბრუნდება.
2 კვირის შემდეგ.
ბავშვის სქესი გავიგე,ბიჭია სახელიც შევურჩიე,ლუკას ვარქმევ.ლუკას ძალიან გაუხარდა ბიძის სახელი ექმევაო.ყველა გახარებულია ყველა წინასწარ ემზადება.მე კიდევ კვლავ სიმარტოვეს ვგრძნობ გგონიათ სხეულის? არა სულის...სულის სიმარტოვეს და სიცარიელეს ვგრძნობ.დავდივართ საყიდლებზე მე და ჩემი მეგობრები ამას წესით მშობლები აკეთებენ მაგრამ მე ვარ ლუკას დედა და სოფო,სალომე და ლუკა მამის დანაკლის შეუვსებენ.
"ჩვენ ყველაფერს შევძლებთ♥️👑"
#ლევანი
ყველაფერი ძველებურადაა დავბრუნდი ლონდომში მარტო,ძალიან ვნანობ არ უნდა დამეთმო მარი ასე ადვილად.მიყვარს...ვგიჟდები ისე მიყვარს.ღმერთო დამიბრუნე ჩემი ოჯახი არ მინდა ბავშვი უმამოდ გაიზარდოს.მაგრამ ვისი ბრალია ეს? მარისი? არა ეს ჩემი და ორივეს სიამაყის ბრალია.უნრალოდ ხამდახან სიამაყე გვერძე უნდა გადადო და მონატრებას კარი გაუღო.სიყვარული ისეთი გრძნობააა ყველა ვერ შეიგრძნობს ამას სრულად და შენ თუ გაქვს ამის შანსი შენი სიყვარულში მონაწილე ადამიანიც არ უნდა დაკარგო არაფრის გამო.
"მე დავბრუნდები რა დროც არ უნდა იყოს!"♥️
#მარიამი
ჩემ მეგობრებს გული ვატკინე მაგრამ გადავწყვიტე საცხოვრებლად ნიუ-ორკში გადავიდა და იქ გავზარდო ბავში,აქ ვერაფერს გავხდები მოგონებები ყოველთვის მახსენებენ თავს,იმ დღისერე ბოლოს რომ ვნახე 4 თვე გავიდა.მის შემდეგ 2 თვის უკან დამირეკა.
#2 თვის უკან.
-დიახ,გისმენთ.
-...
-გისმენთ.
-......
-ლევან შენ ხარ?
-მიყვარხარ წერეთელო.
-მეც,მაგრამ ნუღა მირეკავ მე ახალი ცხოვრების დაწყება გადავწყვიტე.
მომდის შეტყობინება.
"ვიცოდი რომ ნომერს არ შეცვილიდი,და მაინც ელოდებოდი ჩემ ზარს თორემ ასე მალე ვერ მიხვდებოდი ვინ ვიყავი,ბედნიერენას გოსურვებ ჩვენ შვილთან ერთად❤"
#ახლა
ალაბათ ადამიანი ყველფერს ეჩვევა.ბაავშვს აქ გავაჩენ შემდეგ წავალ ნიუ-ორკში.ყველაფერს გავუძლებ.
![](https://img.wattpad.com/cover/137209317-288-k477090.jpg)
YOU ARE READING
დარჩი ჩემთან ❣❣
Romanceთავი 1 მე,ერთი ჩვეულებრივი გოგო ვარ,მარიამ წერეთელი.მყავს ორი დაქალი სალომე ჭელიძე და სოფო წიკლაური.ვცხოვრობთ თბილისის ერთერთ პატარა გარეუბანში.ერთმანეთი სასწავლებელში გავიცანით მე მესამე კურსელი ვარ, სალომე მეორე,სოფო კი პირველ კურსელია.მშობლები ს...