ՈՒ ԼԱՑԵՑ ԱՆՁՐԵՎԸ ՈՒ ՑՆԾԱՑ ԱՐԵՎԸ

Մաս 4

- Բարև , կարծես հարմար պահի չեմ եկել , - մի փոքր զայրացած ասաց Չենը , - իսկ դու ասում էիր նա ուրիշ է , բայց արդեն ուրիշին ես բերել տուն , - շարունակեց Չենը , Օստի վերնաշապիկից բռնելով ։

- Իսկ ով ասաց , որ ուրիշին եմ բերել ։ Ես Բեկի հետ եմ ։

- Համոզիչ չէր ։

- Իսկ ինչու ? Քեզ թվում է անփոխարինելի ես ? Իրոք հարմար պահի չես եկել և գալովդ մեզ շատ խանգարեցիր , - հյուրասենյակից նախասենյակ գալով ասաց Բեկին ,նա վճռական տրամադրվել էր Չենին ցավեցնելու ։

- Իսկ նա խաղում է քեզ հետ , - ասաց Չենը ու խորամանկ ժպիտով ժպտաց Օստին , իսկ Օստը կամաց կամաց հունից դուրս էր գալիս ։

- Իսկ գուցե այս խաղն ինձ հաճելի է ? Իսկ դու վատ ընկեր ես , եթե անգամ խաղում է ապա լռիր , քո ընկերոջ խաղը քո խաղն է , - ասաց Բեկին ,դա անսպասելի էր Օստի համար բայց հաճելի ։

- Դու մի որոշիր թե ես ինչ ընկեր եմ , դու չգիտես ես ինչ քայլերի եմ գնացել հանուն նրա ։ Դու չգիտես ես ամեն անգամ ինչ եմ կորցրել ու չես հասկանում ,որ չեմ ցանկանում այժմ քեզ էլ կորցնեմ ։

- Շատ ուշ է , - ասաց Օստը , - դու արդեն կորցրել ես նրան , Բեկի դու քո կամքով ես այստեղ ? , պատասխանիր որ Չենը հասկանա :

- Իհարկե , - ասաց Բեկին ու մոտեցավ Օստին , ու անսպասելի համբուրեց ինչին Օստը նույն կերպ պատասխանեց , Օստի մի ձեռքը Բեկի գոտկատեղին էր , մյուսը նրա մազերի մեջ ։ Իսկ Բեկիի երկու ձեռքերն էլ Օստի ուսերին էր ։

Այս ամենը տեսնելուց հետո , Չենը հեռացավ առանց խոսքերի ։ Նրա գնալուց հետո Բեկին բաց թողեց ձեռքերը ու թեթևակի հրեց նրան , որպեսզի դադարեցնի համբույրների տեղատարափը ։

- Ներիր , ես դա չարեցի , որովհետև ցանկանում էի քեզ այդ պահին համբուրել , ես դա արեցի նրան ցավացնելու համար ։

- Կարևորը հիմա իմ կողքին ես ։

Շուտով Օստին զանգ եկավ , ինչից հետո նա զգուշացրեց Բեկիին , որ տանից դուրս է գալիս և շուտով կգա ։

Օստը նստեց մեքենան վարորդի հետ և գնաց Իգիի մոտ ։ Իգին աշխատակազմով նշում էր իր հաջողուփյունը և խնդրել էր Օստի մորը , որ Օստ նրան տուն տանի ։

Օստ մեքենայից իջավ բացեց դուռը Իգիի համար և Իգին նստեց ։ Նրանք ողջ ճանապարհին ոչինչ չխոսեցին ։ Երբ հասան Իգիի տան մոտ , Օստը կրկին դուռը բացեց և նրանտուն ճանապարհեց ։

Երբ նա արդեն տանն էր Բեկին բազմոցին քնած էր ։ Օստը գրկեց Բեկին , տարավ իր ննջարան և պարկացրեց իր անկողնում , իսկ ինքը գնաց Բեկի ննջարան որպեսզի տեսնի ինչ պակաս ունի ։ Սեղանի տակ ընկած էր մի նոթատետր ։ Այնտեղ նկարած էր այն ամենը ինչ զգացել է ամեն օր , բացի մի էջից ։ Օստը վերցրեց և սկսեց կարդալ ։