Մաս 5

193 17 16
                                    

Բեկիի կողմից.

- Նա մի երիտասարդ գործարարի հետ է հանդիպում , ահա նրանք , - ասաց Սեմը և տևեց ձեռքի բջայինը ( Նկարում Օստը դուռն էր բացել , իսկ Իգին մոտենում էր մեքենային )

Աչքերիս չեմ հավատում ։ Չգիտեմ ինչ անել ներսումս ամեն բան խառնվել է իրար ։ Ատում եմ , երբ մարդիկ խաղում են ինձ հետ ։ Այս ինչ տառապանք է այս կյանքը ։ Եվ մի՞թե սա չէ մարդու ճակատագիրը՝ բաժին ընկածի չափով տառապել և բաժակը մինչև մրուրը խմել : Հոգնել եմ և այլևս ուժ չունեմ , ես չեմ ցանկանում այդ մրուրը խմել ։ Ինչ իմաստ ունի այս ամենը ։

Ես լուռ քայլեցի դեպի վերելակը ։ Երբ դռները արդեն փակվում էին , Չենը ձեռքերով բռնեց դրանք , ապա ներս մտավ ։

- Չես կարծում ,որ լուռ հեռանալով խնդիրները չեն լուծվի ։ Դու պետք է նրանից բացատրություն պահանջես ։ Ես վստահ եմ նա քեզ բավարար պատասխան կտա ։

- Այդ դու չէիր ասում նա խաղում է ?

- Իսկ դու ժխտում էիր ։ Չէ կներես չէիր ժխտում ասում էիր , որ միգուցե քեզ հաճելի է այս խաղը ։ Պայքարի հաղթանակի համար , - ասաց նա գլուխը կախ , - Ես քեզ կտանեմ Օստի աշխատավայր , - շարունակեց նա , երբ վերելակի դռները բացվեցին ։

Ես լուռ քայլեցի դեպի նրա մեքենան ։ Մենք նստեցինք նրա մեքենան ու ես բռնելվ նրա ձեռքը դողացող ձայնով ասացի .

- Խնդրում եմ տար ինձ որքան հնարավոր է հեռու Օստից ։

Նա իր ձեռքը ազատեց իմ ձեռքից ու մեքենան սկսեց վարել ։ Նա ինձ տարավ Օստի աշխատավայրի մոտ ։ Ես մուտքի մոտ տեսա Օստին ։ Մեքենայից իջնելով վազեցի դեպի նրան ու ողջ ուժով գրկեցի ու սկսեցի արտասվել ։

- Բեկի , Իգին իմ ապագա կինը չէ , դա պարզապես ... - ես այլևս չթողեցի նա շարնակի ցուցոմատս դնելով նրա գրավիչ շուրթերին ։

- Լռի՛ր , - ասացի ես ու մատս հեռացրի նրա շուրթերից , - մի բացատրիր , միայն ասա , որ միայն ես քո սրտում ու եթե անգամ Իգին դառնա կինդ դու ինձ չես թողնի ։ Միայն քո սիրո խոսքերը ինձ բավարար են նույնիսկ լինել ամուսնացած տղամարդու կողքին ։ Ես առանց քեզ կմահանամ ։ Խնդրում եմ ինձ չթողնես , - ասացի ես արտասվելով ու դողացող ձայնով ։

- Բեկի հանգստացիր , ես քեզ եմ սիրում ու քեզ եմ մենակ սիրելու ։ Ես քեզ չեմ թողնի ։ Ես քեզ երբեք չեմ կորցնի ։ Ու կարիք չկա լիել ամուսնացած տղամարդու կողքին , ես չեմ ամուսնանալու նրա հետ ։ Հիմա արի գնանք տուն ։

Նա բացեց ինձ համար իր մեքենայիդուռը և ես նստեցի , ապա նա նույնպես նստեց ։

Մենք հասանք տուն ու երբ մտանք ներս ես գրկեցի նրան ։ Աստված իմ ես առանց նրա կխելագառվեմ ։ Ես սկսեցի նրան համբուրել ։ Եվ մենք հասանք սենյակ ։ Ես ցանկացա հանել նրա շապիկը և այդ ժամանակ նա ասաց .

- Բեկի , մի արա քայլեր որոնց համար վաղը զղջալու ես ։

- Ես նամն քայլեր չեմ անում , - ասացի ես և շարունակեցի կիսատ թողած գործս ։

Առավոտյան , երբ արթնացա Օստը արդեն անկողնում չէր ։ Հագնվում էի , երբ բաղնիքից դուրս եկավ նա սրբիչը վրան ։

- Բարի լույս ։

- Բարի լույս , հիմա մեզ համար նախաճաշ կպատրաստեմ , - ասացի ես առանց նրա դեմքին նայելու ։

Մենք նախաճաշեցինք , ապա նա ինձ տարավ աշխատանքի ։ Ամբողջ օր այդ Իգին Նյարդերիս հաշվին ապրեց , նա պատմում էր Օստի հետ կապված դեպքերը ու բոլորը գիպնոզացած լսում էին նրան ։ Արդեն համբերությունս լցվել էր ։

- Լսիր , պատմածներիդ գոնե 0,00000001 տոկոսը ճիշտ է ?

- Բեկիի քեզ ում տեղն ես դրել ? Սկսել ես 2 կոպեկ ավել աշխատել ու կարծում ես քեզ ամեն բան կարելի է ?

- Որքան անբասիր է մարդն արտաքինից , այնքան շատ դևեր կան նրա ներսում : Քեզ ով է իրավունք տևել հաշվել իմ փողերը ։ Ի տարբերություն քեզ ես չեմ ապրում ու անիմաս չեմ ծախսում հորս տանջանքով աշխատած փողերը ։ Չնայած դու չգիտես տանջանքը ինչ է ։

- Բեկի ինձ թվում է դու հոգնել ես աշխատանքիցդ ու ցանկանում ես այն կորցնել ։

- Սա քեզ համար աշխատանք է , իսկ ինձ համար ծնողներիս օգնելու միջոց ու ես նունիսկ հնարավորության դեպքում ոչ ոքին չէի զրկի ծնողին օգենելու միջոցից ։ Իսկ դու չգիտես ինչ է նշանակում ծնողին օգնել ։ Դու միայն կարող ես ամուսնանալ մի տղամարդու հետ , ով քեզ չի սիրում ։ Կարողես բոլորին ստելով պատմել ձեր սիրո հորինված պատմություները , բայց չես կարող ինքդ քեզ խաբել , դու նույնիսկ չգիտես թէ նա ինչ հոտով է բուրում , որովհետև երբ եք նա քեզ իրան մոտ չի թողել ։ Կարող ես ամուսնանալ ու տանջվել տեսնելով նրան իր սիրած էակի կողքին ։

- Դու ինձ փորձում ես հունից հանել ? Ինչու ես նման հիմար բաներ որոշել խոսել ? Միգուցե նախանձն է ստիպել ?

- Դեռ կտեսնենք ով է ում նախանձում սիրելիս , - ասացի ես ու դուրս եկա այդ հիմար միջավայրից ։ Դուրս եկա աշխատավայրից և տեսա Օստի վարորդին ։ Նա մոտեցավ ինձ ու ասաց , որիրեն Օստն է ուղարկել ։ Ես նրա հետ գնացի ինչ որ բարձրահարկ շինության մոտ ։ Նա ասաց , որ պետք է բարձանամ տանիք ։ Իսկ ես լուռ բարձացա , քանի որ գիտեի որ դա Օստն է ասել ։

Այնտեղ ոչ ոք չկար ։ Ես նայում էի շուրջս , երբ ներս մտավ Օստի մայրը ։

- Թռչել սիրում ես ? , - ասաց նա և դանդաղ քայլերով մոտեցավ ինձ , իսկ ես հետ էի քայլում ...


Սիրելի ընթերցողներ խնդրում եմ եղեք ակտիվ , որպեսզի ցանկություն առաջանա նոր մասը գրելու ։ Մի խնայեք աստղերը ու բառերը 😂
Սպասում եմ ձեր կարծիքներին ու աստղերին ։



ՈՒ ԼԱՑԵՑ ԱՆՁՐԵՎԸ  ՈՒ ՑՆԾԱՑ ԱՐԵՎԸ Место, где живут истории. Откройте их для себя