ՈՒ ԼԱՑԵՑ ԱՆՁՐԵՎԸ ՈՒ ՑՆԾԱՑ ԱՐԵՎԸ

Մաս 9

- Ինչու ետ եկար , ինչ-որ  բան ես մոռացել , - սենյակից ասաց Օստը ։ Ես մտա սենյակ , նա վերնաշապիկներ հագնում ։

- Ինձ թվում է դու ես ինչ-որ բան մոռացել , այսնքն ինչ-որ բան չէ , այլ խոստումներ ։

- Ես ոչինչ էլ չեմ մոռացել , - նա ամոթաբար ստում էր , նայում աչքերիս մեջ ու ստում ։ Ցավոտ է ... Շատ ցավոտ ...

- Ինչու չեկար երեկ ?

- Գործեր ունեի ։

-  Լավ , ես երեկ քեզ մի կարևոր բան էի ցանկանում ասել ։

- Կարող ես հիմա ասել , ես միշտ պատրաստ եմ լսել քեզ , - ասաց Օստը մազերիս ձեռք տալով , նա այնքան տհաճ էր ինձ համար ։ Ես մեկ քայլ հետ գնացի , որպեսզի հեռու լինեմ իրենից , բայց նա մեկ քայլ առաջ եկավ ու մոտեցավ ինձ համբուրելու նպատակով ։

- Կլես ?

- Դեռ կհասցնեմ , -  ասաց նա ու սկսեց համբուրել ինձ ։ Ասել , որ տհաճ էր սխալ կլինի , բայց հաճելի էլ չէր ։ Ես փորձում էի ազատել շուրթերս նրա շուրթերից ։ Բայց նա ձեռքերով ավելի էր սղմում ինձ դեպի իրեն ։

- Օստ թող ինձ ! , -  բղավեցի ես ինչից հետո նա բաց թողեց ինձ  ։ Ես նստեցի գետնին ու սկսեցի լաց լինել ։ Նա մոտեցավ ինձ մաքրեց արցունքներս , - Ես չեմ ուզում քեզ կիսել Նրա հետ ։ Ես չեմ ուզում իմ երեխան հարցնի , երբ է  գալու իր հայրը , իսկ ես պատասխան չունենամ , քանի որ գիտեմ , որ դու նրա կողքին ես ։ Չեմ ուզում գաղտնի պահել հորիցս իմ կյանքում քո լինելու փաստը ,  քանի որ դու հեռուստացույցում ու ամսագրերում Նրանն ես ։

- Ինչ երեխա ? Մենք երեխա պետք է ունենանք ?

-  Հնարավոր է ...

- Ինձ պետք չէ երեխա ումենալ քեզանից ։

- Իսկ քեզ պետք եմ ես ?

- հա , իհարկե ։

- Իսկ ինչի համար ? Սիրուհի լինելու , պարզապես սիրուհի ?
Ումից կարող ես ազատվել ցանկացած պահի ?

- Իսկ դու համաձայն էիր ։

- Ես համաձայն էի , որ լինեի պարզապես մեկը ում հետ դավաճանում ես կնոջդ ?  Ես համաձայն էի լինել կողքիդ կյանքում , ոչ թե անկողնում ։

- Իսկ ինձ կյանքում դու պետք չես ։

- Լավ ։ Կներես , որ հայտնվեցի կյանքումդ  ։ Կներես ... Այլևս չես տեսնի ինձ  , - բղավեցի ես ու պարզապես դուռս թռչեցի նրա տանից ։

Օստի կողմից .

Ես ասացի դա վերջապես ։ Ինձ համար դա շատ դժվար էր ։ Բայց ես ստիպված էի . Չէ որ պայմանը դա էր՝ լքել նրան ։