Bölüm 2

148 8 5
                                    

Brandy biraz sıkılmaya başlamıştı ve bir masaya oturdu. Elini çenesine koydu ve öylesine etrafa baktı. Anne ve babasının gelmesini bekliyordu. Ardından yanına sarı kostümlü birinin geldiğini fark etti.

???: Merhaba çocuk! :)

Brandy elini çenesinden çekti.

Brandy: Merhaba :)

???: Seni biraz sıkılmış gördüm çocuk. Doğru mudur?

Brandy: Aslında evet, biraz sıkıldım şahsen. Annem ve babamın beni buradan almasını bekliyorum. Bir işleri olduğu için burada değiller. Ama ben de buraya gelmeyi çok istiyordum, o yüzden getirdiler.

???: Peki ne zaman gelecekler?

Brandy: 30 dakika sonraydı galiba, tam hatırlamıyorum.

???: Hmm... Sanırım onlar gelene kadar sana eğleneceğin bir şey verebilirim. Onunla oynayabilirsin.

Brandy, kostümlü adamın neyden bahsettiğini merak etti ve meraklandı. Ama yine de almaya pek niyeti yoktu.

Brandy: Üzgünüm, yabancılardan bir şey alamam annem ve babam kızıyor.

Kostümlü adam, Brandy'nin hizasına çömeldi ve elini omzuna koydu.

???: Endişelenmene gerek yok evlat, ben zaten bu restoranda çocukları eğlendirmek için varım. Annenin ve babanın buna kızmayacağına eminim. Hem bir çocuğun mutsuz olması beni de mutsuz ediyor. Lütfen.

Brandy: Peki.

Adam hemen ayağa kalktı.

???: Harika!

Brandy: Bu arada adınız nedir? Benimki Brandy.

???: Benimki de William.

William maskenin içinde pis bir gülümseme yaptı.

Brandy: Peki, o bahsettiğiniz şey nerede?

William: Gel seni onun yanına götüreyim evlat, sen de al ve istediğin gibi oyna. Hatta eve de götürebilirsin.

Brandy buna sevindi.

Brandy: Teşekkürler.

William: (İçinden) Tabi eve gidebilirsen ufaklık.

William ve Brandy yürümeye başladı. Brandy ne alacağını merak ediyordu. Ve bi o kadar da heyecanlıydı.

----------------------------------------------------------------

Fredrick ve Alfred ateri oynuyorlardı. Fredrick neredeyse kazanmak üzreydi. Alfred ise zorlanmaya ve terlemeye başladı. Rastgele tuşlara basıyordu.

Alfred: Hadi ama lütfen lütfen lütfen!

Fredrick: Boşuna uğraşma Alfred, kaybedeceksin işte :)

Fredrick'in bu dediğine sinirlendi. Kızgın bir şekilde,

Alfred: Sen öyle san budala!!

Dedi. Ama o ise gayet rahattı ve gülümsüyordu.

Fredrick: Sanırım artık son hamle zamanı :)

Alfred ne yapacağını bulmaya çalışıyordu.

Alfred: HAYIR HAYIR YAPMA!!

Kötü Biten Doğum GünüHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin