Bölüm 3

135 8 11
                                    

Bart masaya oturmuş bir şekilde Foxy'e bakıyordu. Onu izlemek gerçekten hoşuna gidiyordu. Çünkü Foxy korsan bir tilkiydi ve Bart da korsanlara bayılır. Bu yüzden restorandaki en sevdiği robottu.

Bart: Keşke ben de korsan olsaydım.

Bunları düşünürken arkasından William geldi. Yine üstünde sarı bir kostüm vardı. Elini Bart'ın omzuna koydu ve Bart kafasını ona doğru çevirdi.

William: Merhaba evlat!

Bart: Merhaba!

William: Anladığım kadarıyla Foxy'i çok seviyorsun.

Bart tek kaşını kaldırdı.

Bart: Nereden anladınız?

William: Hayranlıkla ona bakıyorsun.

Bart: Evet, Foxy bu restoranda en sevdiğim animatroniktir.

William: Peki neden bu kadar seviyorsun?

Bart yüzünü Foxy'e döndü ve ona bakarken konuşmaya başladı.

Bart: Şey, o bir korsan ve ben korsanları severim. Özellikle Karayip Korsanları benim canımdır :D

William'ın aklına bir şey geldi ve elini Bart'ın omzuna koydu.

William: Aslında... Seni korsan yapamam tabi, ama sana bir korsan eşyası verebilirim.

Bart bunu duyunca heveslendi.

Bart: Nedir o?

William: Hani bazı şişeler vardır, içlerinde de minik korsan gemileri vardır, onlardan işte.

Bart: Çok iyi olur :) Peki nerede?

William elini Bart'ın omuzundan çekti.

William: Backstage odasında. Hani animatroniklerin yedek parçalarının olduğu yer varya, orası işte.

Bart hevesini biraz kaybetmişti.

Bart: Ama... Oraya gitmek yasak değil miydi?

William: Merak etme, ben sonuçta buranın bir çalışanıyım ve benimle birlikte oraya gideceksin. Yani bir şey olmaz.

Bart tekrar heveslendi ve gülümesdi.

Bart: Peki, siz öyle diyorsanız :)

William: Güzel :)

Bart masadan kalktı hızlıca kalktı. William parmağı ile beni takip et işareti yaptı. İkisi de Backstage odasına yürümeye başladı.

----------------------------------------------------------------

Fredrick, Alfred'a oyunun nasıl oynanıldığını öğretiyordu.

Fredrick: Şimdi de yeşil düğmeye bas.

Alfred yeşil düğmeye bastı.

Alfred: Hığağağağağağağa!

Fredrick: Hey dikkat et, uzaylılar geliyor!

Alfred: Olamaz!

Fredrick'in verdiği taktiği hatırladı sarı ile kahverengi düğmeye aynı anda bastı. Oyunu kazanmıştı.

Fredrick: İşte bu!

Alfred sevinçten ellerini havaya kaldırdı ve gözlerini kapatıp insanlar onu kutluyormuş gibi davrandı.

Alfred: Ah teşekkürler teşekkürler, hepinize teşekkürler! :)

Kötü Biten Doğum GünüHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin