4.Bölüm

36 1 1
                                    

Robini beklemekten sıkıldığım için kulubeden ayrılmaya ve nereye gittiğini öğrenmeye karar verdim. Kulubeden uzaklaşıp Robine nerde olduğunu öğrenmek için sesleniyordum.

"Robin? Robin?"

Etrafa baktığımda görünürde kimse yoktu. Ağacın dalından sarkan çalılığı itip etrafıma bir kez daha baktığımda havada uçan bir kaç canlı ile karşılaşmayı beklemiyordum.
Karşılaştığım manzara ile gözlerime inanamıyordum. İlk başta korksamda bu canlıların ne tür bir kuş olduğunu kestirmeye çalışıyordum.

Yavaş adımlarla havada uçan canlılara baktığımda bir kuş olmadıklarını fark ettim.

Onlara daha da yaklaştım. Bu orman gerçekten büyülü ve sihirli varlıklar tarafından ele mi geçirilmişti? Öyleyse Robin haklıydı.

Dost yanlısı canlılara benziyorlardı. Bu orman büyülüydü ve bu yaşananlar beni ormana daha da çekiyordu. Ormanın gerçekten büyülü olması beni ormanı daha çok keşfetmeye teşfik ediyordu.

Sihirli canlılar işte oradaydı. Tam karşımdaydılar. Ne olduklarını kestiremediğim göz alıcı sihirli varlıklara dokunmak istiyordum. Bir adım atıp elimi sihirli varlıklara dokunmak için uzattığımda içlerinden biri yaklaşıp elini uzattı.

Bu gerçek olamazdı. Sihirli varlıklar gerçekti ve bir tanesiyle az önce dost olmuştum. Aklımı mı kaçırıyordum yoksa gerçekten bu varlıklar gerçek miydi?

Robine ormanda sihirli canlılar olduğunu ve dost olabiliceğimizi bizi ormandan çıkartıp kasabaya geri götürebiliceklerini söylemek için gidicektim fakat o tam arkamda ağaca yaslanmış bir şekilde beni izliyordu.

"En baştan beri beni mi izliyordun?"

O ise "burası güvenli değil. Kulubeye geri dönelim." Diyerek cevap verdi.

"Önce soruma cevap ver." Dedim arkası bana dönük bir şekilde yürürken.

Cevap vermeyip sustu.

Kulubeye geri dönerken hiç konuşmadık. Ormanda yaşayan canlıların sesini dinledim sessiz bir şekilde. Kulubeye geldiğimizde Robin "Bir kaç tropikal meyve buldum. Onlar ile karnımızı doyurabiliriz." Dedi.

Beni neden izliyordu?

İçeriye girerken eli elime değdi ve gözlerimiz aynı anda buluştu.

Beni zehirli sarmaşıklardan kurtarmıştı. Bunu yapmak zorunda değildi. Eli elime değdiğinde kalp atışlarım hızlanmaya başlamıştı.

Bu ormanı Robin'in yardımı olmadan keşfedemezdim.

İçeriye girip meyvelerden bir kaçını yedim. Yarın benim için yorucu bir gün olacaktı. O yüzden yatıp dinlenmeye karar verdim.

Bölüm sonu...

Büyülü Orman #Wattys 2018Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin