Andrea's POV
"Kuyaaa?! sino ba kasi ung hinihintay natin?! baka maiwan tayo ng plane" pagrereklamo ko, ang aga aga namin umalis sa bahay tapos ganito lang...paghihintayin kami ng kung sino mang hinihintay namin
"Andrea, just wait for a while..parating na--- o, ayan na pala siya eh"
napatingin na lang ako, "what the!"
"sorry..na-traffic ako" tapos tumingin siya sa writs watch nya at tumingin ulit samin, "may 5 minutes pa tayo"
hindi na ko nakapag-react pa kasi hinila na ko ni Kuya papunta sa departure area...we handed our bags to the authorities, Kuya showed our tickets to the attendant and she lead us to our way to the plane hanggang sa seats namin; tatluhan ung upuan, ako ung sa may bintana, si Dayle sa gitna at si Kuya ung sa may daanan
"nakakainis naman..bakit sumama ka pa?!" inis kong sabi
humarap siya sakin, so close dahilan para mapa-atras ako, "hanggang ngayon ba naman naiinis ka pa rin sakin...your Kuya invited me to your trip"
si Kuya talaga...iniwas ko na lang ung tingin ko at nagsuot ng headset, bahagya akong humarap sa window para hindi ko siya mapansin
after a while nag-take off na rin kami, I cant sleep kaya nagbasa na lang ako hanggang sa ma-bored ako...I ask for something to eat and drink tapos nung mabusog ako, na-bored na naman ako...I take a deep sigh, tinanggal ko ung headset ko tapos tinignan ko sina Kuya, both of them were sleeping quietly
geesh...I tried to check my phone para kontakin sina Marcus at Jake pero walang signal...I sighed again
"cant sleep? or bored?" napatingin ako sa nagsalita, si Dayle pala
"what do you think?!" mataray kong sabi
"can you please lower your head temperature..ang init ng ulo mo sakin..ah by the way, can I ask you something?!"
tinignan ko siya, "what?"
"bakit kayo pupunta sa Philippines? I mean, anong gagawin nyo dun?" nagtatakang tanong niya
i looked away, "bibisitahin namin ung friend kong namatay..it'll be her death anniversary" malungkot kong sabi
"oh sorry to hear that...hmm, do you want to talk or do something?!" he asked, nagkibit-balikat lang ako, tumayo siya tapos inaya niya ko, sumunod na lang ako
sa end part kasi nitong plane na sinakyan namin may parang mini arcade so doon niya ko niyaya, cool diba? We really dont know how are we going to play since medyo maraming bata
nagulat ako nang hawakan niya ung kamay ko at hinila ako sa kung saan man...un pala sa photo booth, meron din pala dito?!
"so anong ginagawa natin dito?" iritable kong tanong sa kanya pagkatapos kong tanggalin ung kamay niya sa kamay ko
ngumiti siya, "edi magpipicture" magsasalita na sana ako but he signalled to smile and look at the camera, ayoko magpaka-KJ kaya pose dito, pose ng ganito, pose ng ganyan
BINABASA MO ANG
Present, Mistaken Love (On-Going)
General FictionHindi ko akalain na mag eend up ng ganun na ang nakaraan; mahirap tanggapin at mahirap kalimutan, but in order for us to live, we should strive to move forward. Minsan lang may mangyaring maganda sa buhay natin, minsan lang tayo mabuhay kaya kung m...