ՄԱՍ 3

321 10 0
                                    

Ամբողջ օրը միայն նրա մասին էի մտածում,շատ տարօրիանկ էր ամեն ինչ,երբեք ինչ որ մեկի հանդեպ այդպիսի զգացողություն չեմ ունեցել,ես ինքս էլ չէի հասկանում ինչ էր կատարվում ինձ հետ։Եվ այդպես հոգնած նրա մասին մտքերով էլ գնացի իմ սենյակ պառկեցի և չզգացի էլ թե ինչպես քնեցի։
Հաջորդ օրը առավոտյան  իմ սենյակում պառկած էի երբ  դուռը ծեծեցին
-Լեո?կարելի է?
-Հա իհարկե արի Ան ջան.
Ներս մտավ ու ժպտալով առաջացավ.
-Բարի լույս ,Մարին ասեց ,որ սուրճ բերեմ,գիտի որ սիրում ես առավոտ շուտ սուրճ խմես.մանավանդ սիգարետով
-Հա էտ 2ը իմ թույլ տեղերն են,առանց դրանց երևի չեմ կարողանա ,բայց մի րոպե խի էտ դախը չբերեց սուրճս?
-Ըմմ...ես  չգիտեմ, ասեց ինչ որ գործա անում խոհանոցում...ես դուրս գամ հետո կխոսանք լա՞վ
-Լավ լավ
Սուրճի մի կում անելուց արդեն պարզ դարձավ,թե ինչու Մարին Աննաին էր ուղարկել սուրճս բերելու  Մարին գործ չէր անում ուղղակի սարքեցին...սուրճիս մեջ աղ էին լցրել...
-Մարիա? Անաստասիա?ուրեք այ գժանոց հլը եկեք մոտս շուտ ...
Վազելով երկուսն էլ եկան սենյակ ու սկսեցին բարձր ծիծաղել
-Վայ ապերս գիտես չէ քուրիկտ քեզ ինչքանա սիրում չմոկ...
ու սկսեցին բարձերով ծեծել դե ես էլ բնականաբար իրենց ու սկսեց գժանոց...Երբ հոգնեցինք  ու նստեցինք բոլորս,Աննան ասեց
-էսօր ուզում ենք հավաքվենք կուրսով կգաս Լեո ?
-Հա բա ոնց չեմ գա..ես տենց բաների գիժ եմ չգիտես։
-Դե մենք գնանք դու էլ կպատրաստվես երեկոյան կհանդիպենք։
ՈՒ Եկավ սպասված երեկոն...

Անավարտ Սեր Место, где живут истории. Откройте их для себя