ՄԱՍ 10

161 8 0
                                    

Մի փոքր հանգստանալուց հետո,զանգեցի հորեղբորս։
-Հոպար բարև ո՞նց ես։
-Լավ եմ տղես դու՞։
-նոռմալ հոպ ջան,հոպար գործերս երբա՞  լինում,ե՞րբ կարամ գամ։
-Տղես թղթերտ եղելա,մնումա վաղը տանեմ ստորագրեն ու երբ ուզես կարաս գաս...
-ինչքան շուտ էտքան լավ հոպար ջան,թղթերը հենց ստորագրեն ինձ զանգի,որ  գոնե 5 ժամ հետո ես ստեղից դուրս գամ։
-Լավ տղես։
Չէր անցնում էտ մի օրը,ժամանակը կարծես կանգ էր առել ամեն մի րոպեն մի հավերժություն էր թվում էտ պահին,սպասումից արդեն ահավոր գլխացավ ունեի չեմ զգացել անգամ,թե ոնց եմ քնել Ընկերներիս հետ էինք հավաքված մեր տեղում,խմում էինք ու տենց էլ քնել եմ։
Առավոտյան ժամը 12ին արթնացել եմ հեռախոսի զանգից Հորեղբայրս էր։
-Հա հոպար ջան..քնած էի չեմ լսել
-Բարև տղես..ստորագրել են ամեն ինչ նոռմալա,ամենա շուտը,որ կարաս գաս ձեր ժամով 11նա վերցնե՞մ տոմս։
-հա հոպար ջան խնդիր չկա վերցրու,ես պատրաստեմ:
Ընկերներիս արթնացրի,ասեցի,որ գնում եմ ու սկսեցինք պստրաստվել...
գրեցի Գայուշին։
-Գայուշի՞կ
-Հա ջան
-ճուտ գիշերը գնում եմ Ֆրանսիա էլի։
-Լեոս Աստված քո հետ.մի մտածի լավ կլինի։
-Հա արևս,եսել եմ տենց մտածում:
Ու անհամբեր սպասում էի,թե երբա գալու ժամանակը ,որովհետև մի րոպե շուտ ուզում էի հասնել էնտեղ։

Անավարտ Սեր Место, где живут истории. Откройте их для себя