Մարիի հետ մտանք մի բան ուտելու,հետո գնացինք ման գալու էլի։Արդեն մի քանի ժամա նստել էինք այգում,խոսում,ծիծաղում էինք Մարիան իրա մանկությունից էր պատմում շատ հետաքրքիր էր, սկսեցինք հիշել,թե ոնց էինք փոքր ժամանակ իրար հետ կռվում ու էդ շարունակվում էր մինչև հիմա։
-Մար լսի հլը...մի բան հարցնեմ մենակ անկեղծ պատասխանի, քեզ հավանող տղա չկա՞կամ չգիտեմ,որ շբվում ես հետը։
-Անկեղծ կլինեմ Լեոս,Սաշը չգիտի, բայց կա մի տղա մեր քոլեջիցա էլի հայ տղայա,ճիշտա շբվում ենք,բայց դե չեմ շտապում,ինքն էլ խելոք հանգիստ տղայա ու համբերումա:
-Ափսոսա էդ տղեն արևս,ոնցա՞ դիմանալու քո ձեռքը։
-Իիի արա խելոք մնա։
-Լավ դե կատակ եմ անում,բայց եթե տենց սպասումա ուրեմն սիրումա։
-Հա սիրումա,բայց խնդրում եմ հանկարծ չգնաս իրան տեսնես նենց չի,որ առավոտից իրիկուն շբվում ենք,քիչ եմ խոսում հետը։
-Ապրես ճուտիկ ջան,ես վստահում եմ քեզ։
Հանկարծ համարիս զանգ եկավ։
-Ալո
-Իմացար ովա՞
Աննայի պապան էր։
-Հա իմացա,հետո՞
-Պետքա տեսնենք իրար խոսալու բան կա։
-Ես խոսալու բան չունեմ քո հետ, երբ որ ես էի ուզում խոսաի չէիր թողնում շրջվում գնում էիր։Ես վաղը գնում եմ կարաս հանգիստ շնչես։
-չէ պետքա հանդիպենք։
-Լավ տեղ ժամ ասա...
Պայմանավորվեցինք,Մարիաին տարա տուն ու ես գնացի։Քսան րոպե սպասեցի չկար ուզում էի գնայի,երբ որ եկավ:
իջավ մեքենայից մոտիկացավ։
-Ու բոլոր հանդիպումներիդ ես սենց ուշանու՞մ,թե ուզում էիր խոսքերդ կրկնեիր,որ հանգիստ ասես չմոռանաս։
-Չէ ուղղակի խնդիրներ կայն դրա համար ուշացա։
-Ասա տեսնեմ ի՞նչ կա ես էդքան ժամանակ չունեմ,որ անիմաստ խոսակցության բռնվեմ։
-Երեկվա քո արածը ինչե՞ր,չես ամաչու՞մ,գոնե գիտե՞ս ինձ ինչ օրիես հասցրե,գիտես հյուրերը ովքեր էին,ինչ լուրջ մարդիք էին,որ հիմա ծիծաղում են վրաս։
-Այ տենում ես քո սխալը հենց սրա մեջա կայանում,դու մենակ մտածում ես փողի ու քո հարգանքի մասին,դու քո բիզնեսների ու շահութաբեր գործերի համար ընտանիքդ էլ կծախես,իսկ իմ արածը հավատա քո արածի դեմ քիչ էր էլի,ես կարող էի ավելի վատ ձևով խոսայի ուղղակի հավատա,որ եթե աչքս էդ պահին չընկներ Աննայի կողմը ու չտենայի,թե ոնցա լացում իմացի ավելին կխոսայ։
-Ու ի՞նչ էիր ուզում ասել դրանով, կամ ինչի՞ հասար...
-Ես ինչ ուզում էի ասեյի ասել եմ արդեն,իսկ ինչ վերաբերվումա ինչի հասա կամ չհասա էդ էդքանել էական չի,էականա էն,որ գոնե էդքանից հետո դու փոխվես, դու չկարողացար հասկանաս էն, որ աղջկատ ուղղակի բառից բուն իմաստով ծախեցիր,ինչա թե գործերդ էլ ավելի առաջ գնա,կամ էլ հարգանքդ շատանա,բայց մի հատ իմ թեթև ձեռքի շարժումով ճտ ու էդ ամբողջ ջանքերդ զրոյացավ։Միշտ հիշեք հարգանքը չես կարա առնես փողով,էդ նենց բանա,որ պետքա վաստակես...որը քո մոտ չկա։Հաջողություն մտածեք ասածներիս մասին...
Ասեցի ու գնացի տուն։
ВЫ ЧИТАЕТЕ
Անավարտ Սեր
RomanceԵրկրորդ գիրքս...որը ամբողջությամբ իրական փաստերի վրայա հիմնված ...մի շատ գեղեցիկ սիրո պատմություն բայց չէ որ կյանքում երբեք ոչինչ չի տրվում հեշտ և այս պատմությունում ևս մեր հերոսները հանդիպում են շատ շատ դժվարությունների և անցնում են շատ փորձություն...
