Sebep

72 7 0
                                    

Yorgundum.
Yaşamaktan ve yanılmaktan.
Bir sonbahar sabahı,
amaçsızca yürüyordum.
Sonra seni gördüm.
Kaldırımda ,
elinde çiçekler,
kara uzun saçların rüzgârla savruluyor.
İşte dedim,
bir umut,
yaşamak için bir sebep...

İntihar Mektubu Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin