Hard things, b brave story

Hoofdstuk 5

Kaj POV:

Ik rij naar mijn appartement. Veer is anders dan de andere. Ik wil haar niet misleiden. Ik wil haar ook niet dumpen. Zo voelt het dus om verlieft te zijn. Jason mag er niet achter komen dat ik haar echt leuk vind. Ik wil niet weten wat hij dan gaat doen.

Hij is namelijk niet mijn eigen broer. Hij speelt het. Hij beslist altijd alles. We kunnen niet zomaar stoppen. Mijn vrienden en ik hebben het er nooit over. Want als je er niet mee eens bent knalt hij een kogel door je kop. Je kan beter maar naar hem luisteren. Wat wij doen is illegaal. Maar het verdient goed en als je stopt knalt Jason een kogel door je kop. Sommige meisjes heb ik echt pijn gedaan. Voelde me zo schuldig. Sommige waren heel groen, sommige waren heel leuk en die zijn nu allemaal verpest. Het doet me pijn meisjes zo te zien.

Ik zucht. Veer is zo anders. Maar ik kan niet verlieft zijn. Dat mag niet. Dat zal me nog meer pijn doen. Ik kan haar niet pijn doen. Ik wil niet dat zij ook slachtoffer word. Maar nu is het al te laat, Jason heeft haar al gezien en ik wil bij haar blijven.

Mijn ouders zijn overleden en ik had geen broers. Mijn pleegouders zorgde goed voor me, alleen ze hadden nooit geld voor iets. Tot ik Jason tegen kwam. Hij bood me een baan aan en ik was toen dom genoeg om ja te zeggen. Heb zo'n spijt nu. Maar daar is niks meer tegen te doen. Ik kom aan bij de flats en doe mijn scooter op slot. Ik loop de flat in, naar boven en dan mijn appartement in. Jason zit op de bank. 'Was die griet je nieuwe aanwinst? We hebben namelijk één meisje opgeruimd, die was te opstandig', zegt Jason. Opgeruimd oftewel vermoord. 'Ja', zeg ik maar. 'Zijn jullie al ver?', vraagt hij. '1ste afspraak', zeg ik. 'O, maar ze is wel makkelijk...Je moet opschieten ja?', zegt hij. 'Ja', zeg ik. Het helpt niet om tegen hem in te gaan. Dat heb ik al vaak genoeg geprobeerd. Ik ga gewoon verder. Alleen moet ze wel uit mijn gedachte. Uit mijn hart. Anders kan ik het niet. Dan kan ik niet haar loverboy spelen. 'Is er iets?', vraagt Jason. 'Ze is leuk', het gaat eruit voordat ik erover na kon denken. Hij fronst. 'Kan je het aan? Anders doe ik het, want zij is wel iemand die ik er bij wil hebben', zegt Jason. Nee. Godverdomme. Als hij het doet is het nog erger. 'Het lukt wel', zeg ik. 'Zet jezelf over je gevoelens, weet je nog toen ik hetzelfde had? Gewoon doen, uiteindelijk is het beter voor allemaal', zegt hij. Dat is niet waar. Voor iedereen is het slecht. 'Oké', zeg ik maar. Ik loop mijn kamer in en ga op het bed liggen. Ik besluit Veer te appen.

Morgen kom ik je na school ophalen, goed? x

Ik vind het vreselijk om het te doen. Maar het kan niet anders. Ze appt gelijk terug.

Is goed, wat gaan we doen? Of is dat een verrassing?x

Zelf weet ik ook niet wat we gaan doen. Ik denk eerst ijsje halen ofzo dan naar mijn huis, dan zijn mijn vrienden en Jason er ook, en dan naar de film.

Verrassing x

Ik doe mijn telefoon uit en zet hem aan de lader. Dan ga ik nog even naast Jason op de bank zitten. Heb wisselende gevoelens voor morgen.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Voor de mensen die het nog niet snappen, hij is dus een loverboy ;).

Comment, vote, share

~Don't be a ghost reader~