Hard things, b brave story

Hoofdstuk 12

Veer POV:

De volgende dag ben ik al vroeg bij Kaj. Ik ben zo bang, alleen ik moet meespelen. Alleen dan kunnen we vluchten. Tenminste dat zegt Kaj. We zitten nu met Jason op de bank. Je wilt niet weten hoe bang ik voor hem ben. Kaj is weg. Hij moet boodschappen doen van Jason.

'Ben je klaar?', vraagt Jason aan mij. 'Klaar voor wat?', vraag ik. Hij lacht. 'Voor je klant, schat', zegt hij. Mijn wereld stort in. Wist niet dat het al zo snel moest. Holy shit. 'Nu?', vraag ik. 'Jep', zegt hij rustig. Dacht het niet. Ik blijf op de bank zitten. Hij staat op. 'Kom', zegt hij. 'Nee', zeg ik. Hij grijst en pakt me bij mijn pols vast. 'Meekomen', zegt hij en hij trekt me met zich mee. 'NEE', gil ik. Hij trekt harder. Ik sla hem met mijn andere hand. 'Laat me godverdomme los!!!', schreeuw ik. Hij trekt me de trap af en ik val bijna. Er gaat op dit moment zoveel door me heen dat ik niks kan doen. Voor ik het weet zit ik in zijn auto. Nee. Nee. Nee. Dit gaat niet goed.

Hij rijd weg. Ik ben zo verschrikkelijk bang. Ik weet wat er komen gaat. En Kaj is er niet om me te beschermen. Als hij weet dat we weg zijn...Ik hoop dat hij me dan gaat redden. Ik wil dit echt niet. Ik ga nog liever dood. Na 15 minuten rijden staat hij stil bij een flat. 'Eruit', zegt Jason. Ik doe wat hij zegt. Waarom ik dat doe weet ik zelf ook niet. Misschien omdat ik bang voor hem ben, misschien omdat ik weet dat ik toch niet meer terug kan. Ik heb serieus geen idee. Ik sta naast de auto en Jason stapt ook de auto uit. Hij pakt me bij mijn arm en speurt me het gebouw in. We staan in de lift en gaan naar de eerste etage. We stappen uit en gaan een kamer in. 'In die kamer ligt kleding', zegt Jason en wijst naar een kamer,'die moet je aandoen, over een kwartier komt je eerste klant schat'. Hij grijnst. Hij loopt naar de deur en duwt me de kamer in. Als ik erin ben doet hij de deur dicht en op slot. Shit. Shit. Shot. What the fuck ga ik nu doen? Ik ga echt niet de hoer spelen hoor. Dacht het niet, voor geen cent. Maar hoe kom ik hier weg dan? Ik kijk rond en zie een raam. Het is mijn enige kans. Die kans moet ik nemen. Ik loop naar de raam en probeer hem open te krijgen, maar dat lukt niet. Shit. '10minuten', hoor ik Jason roepen. Shit. Dit lukt niet. Wat moet ik nou? Ik ga echt niet met die vent neuken hoor. Het word eerder een verkrachting, want ohhohh ik wil het echt niet. Oh hell. Ik blijf naar het raam staren. Ik kan ook....Ja, dat word het. Hij zal het misschien horen, dus ik moet snel zijn. En hard wegrennen als ik eenmaal buiten ben.

Ik zucht diep. Het is nu of nooit. Ik pak de kruk die in de kamer staat en smijt hem door het raam heen. Het glas breekt in allemaal kleine stukjes. 'Veer??! Wat doe je?!', Hoor ik Jason roepen en ik hoor de sleutel al in het slot. Nu. Ik ren en spring uit het raam. Heel even lijk ik te zweven. Heel even lijkt alles verdwenen. Alle problemen. Al het gedoe. Maar de harde aanraking op de grond maakt me weer wakker.

Ik sta zo snel mogelijk op. Ik merk dat ik bloed, door dat stomme glas. 'Denk maar niet dat je kunt vluchten', zegt Jason vanaf boven. Ik kijk naar boven en zie dan dat Jason verdwijnt. Hij komt nu naar beneden en gaat achter me aan. Dat weet ik. Dus het enige wat ik kan doen is rennen en zorgen dat hij me niet vind.

Ik ren zo hard als ik kan een straat in. Weg. Weg. Weg. Ik moet weg. Wegrennen. Zo hard als ik kan. Ik duik allerlei straatjes in en blijf hard rennen. Ik hoor opeens een scooter naast me. Ik schrik me dood. 'Stop', zegt diegene op de scooter. 'Nooit', zeg ik. Ik ren door en de scooter volgt me. 'Ik ben het, Kaj', zegt de jongen op de scooter. Ik kijk naar rechts en zie inderdaad Kaj op een scooter. Ik stop meteen. Hij stopt ook. Ik laat me in zijn armen vallen en begin te huilen. 'Het komt goed, je gaat niet meer terug naar hem. Nooit niet. Ik heb aangifte gedaan. We moeten nu weg. Nu', zegt Kaj. Ik knik. 'Waar gaan we heen?', vraag ik. 'Duitsland', zegt Kaj,'stap op'. Ik stap bij hem achterop zijn scooter en hij rijd weg. Nu hopen dat we Jason niet tegenkomen.

Comment, vote, share

~Don't be a ghost reader~