Hard things, b brave story

Hoofdstuk 10

Kaj POV:

Ik heb Veer naar huis gebracht. Ze was nog steeds helemaal van slag. Het is ook niet niks. Ze heeft me verteld het tegen niemand te zeggen en ze zei ook dat ze even over alles moet nadenken. Dat is wel logisch. Ben al blij dat ze me niet meteen dumpt ofzo. Ik rijd terug naar mijn appartement. Ik doe mijn scooter op slot en loopt naar boven. De deur staat al open en ik loop meteen naar binnen. 'Hoe is ze?', vraagt Jason. 'Wat?', zeg ik. 'De deur was op slot', zegt hij. Ik zucht. 'Dat klopt', zeg ik. Hij kijkt me aan. 'Vertel nou maar', snauwt hij. 'Het ging goed', vertel ik hem. Hij geeft me een waarschuwende blik. 'Ze is goed en kan veel zegmaar', zeg ik. Hij knikt. 'Vinden ze vast fijn', zegt Jason. Ik loop weg, naar mijn kamer en ga op mijn bed zitten. Ik ben er echt zo klaar mee. Helemaal.

Ik hoor iemand binnen komen. 'Wat is er met jou gebeurd', zegt Jason. Ik loop mijn kamer uit. Het is Brian. Hij heeft een blauw oog. 'Wauw', zeg ik. 'Die teef sloeg me', zegt Brian. 'Whoah!, ben je geslagen door een meisje?', vraagt Jason lachend. 'Ze wilt niet meer verder en ging helemaal uit dr plaat', zegt Brian. 'Wie?', vraag ik. 'Daphne', zegt hij. 'Oké', zegt Jason met een glimlach en hij haalt z'n pistool te voorschijn. 'Jason...niet doen', zeg ik. 'Ze wilt niet meer verder dus dan gaat ze niet verder hé', zegt Jason. Dit vind ik eigenlijk het ergste. Wij kiezen onze slachtoffers. En ze gaan uiteindelijk dood. Iedereen gaat uiteindelijk dood. Maar voor hun komt de dood snel. Snel en iedereen zal denken dat ze vermist is. 'Brian, morgen breng je haar hierheen...Kaj, breng joune ook...Ziet ze meteen wat haar toekomst is', zegt Jason en hij loopt lachend weg.

Veer POV:

Ik had dit kunnen weten. Er waren al zoveel hints. Alleen ik was blind. Ze zeggen toch altijd dat liefde blind maakt? Nou dan was ik heel blind. Ik weet echt niet wat ik moet doen. Ik heb niet echt een keus, maar weet het gewoon niet. Het is 2uur geleden dat hij me heeft afgezet en ik loop al de heletijd na te denken. Ik ben wel al over de schrik heen. Het is niet anders. Ik wil sowieso niet dood en sowieso wél bij hem blijven. Hij mag dan wel een loverboy zijn, maar hij is anders dan hoe men ze altijd omschrijven. Hij is verliefd en geeft echt om me. Hij wilt met me vluchten, zodat we samen verder kunnen leven. Zonder dat we doodgaan. Dat lijkt ook mij de enige oplossing waarbij ik allebei de dingen krijg die ik wil; blijven leven en Kaj. Ik ben namelijk nog nooit zo verliefd geweest en als wat hij zegt waar is kunnen we een toekomst hebben samen. Wauw, Veer nu denk je echt te veel door. Ik besluit hem te appen.

Hoe kunnen we vluchten? samen.x

Ik ben nerveus om zijn antwoord. Straks meende hij niks van wat hij zei. Of misschien was het een grap waar zijn vrienden en hij nu keihard om lachen. Dan heb ik mezelf echt voor schud gezet. Mijn mobiel licht op. Kaj heeft terug geappt. Ik hou mijn adem in terwijl ik het lees.

Heb je er goed over nagedacht? Ik weet nog niet hoe, maar we moeten eerst meespelen. Daarna houden we ze bezig zodag we weg kunnen en ze niet weten waar wij zijn.x

Ik glimlach. Thank god, hij meent het. Dit is een kans. Een kans die ik moet nemen. Een kans op een goed leven. Een leven zonder...tja zonder slachtoffer van loverboy te zijn. Eigenlijk is het best raar. Een loverboy die verliefd is en dan gaat vluchten van zijn leven en ''baan''. En een meisje die haar leven overhoop haalt om te blijven leven en met hem te zijn. Tja...het is niet anders.

Comment, vote, share

~Don't be a ghost reader~