Rüyaların canı cehenneme.

Rüya

Multimedia: Derin

Bağırarak uyandım. Terler içinde kalmıştım. Bu nasıl bir rüyaydı böyle? Kendimi çok kötü hissediyordum. Babamla ilgili bir rüya görmüştüm. Fakat rüya gibi değildi, sanki olayı gerçekten yaşıyormuş gibiydim.

Uzun bir süre yatakta oturup gördüğüm rüyayı düşünürken irkildim. Emir bana sesleniyordu. "Yemek hazır uykucu, kalk artık." Bana uykucu diyor fakat benden dört saat daha fazla uyuyor. Bu arada Emir benim abim, gıcık bir abi. 

Üzerime hemen şortumu ve abimin tişörtünü geçirmiştim. Bana büyük gelse bile seviyordum bu tişörtü.  Aşağı indiğimde nefis bir kahvaltıyla karşı karşıyaydım. Annem ve abim masanın başına geçmiş bana gülümsüyorlardı. Sanırım bir rüyanın daha içindeyim. Bu işin altından neler çıkacak çok merak ediyorum doğrusu.

Annemin bana sinsice gülümsemesini izlerken "Benden ne istiyorsunuz?" dedim. İkisi de ağızını açmadı. Benimle oyun oynadıkları belliydi. İkisine de sinirli bir bakış atım. Sanırım korkmuş olmalılar, hemen döküldüler. "Derin, senden birşey istiyoruz fakat mızmızlanmak yok?" dedi annem. Mızmız olmadığımı bilir, sanırım çok büyük birşey isteyecek.

"Senden bir kaç günlüğüne teyzene gitmeni istiyoruz. Sadece bir kaç gün. Neler olup bittiğini sormazsan sevinirim, teyzen sana herşeyi anlatacak. Lütfen kırma beni ve sadece senden istediğimi yap. Bu hepimiz için çok önemli.''

Dalga geçiyor olmalı. "Teyzeme asla gitmem!" Konuşmalarına izin vermeden dışarı çıktım. Bulduğum ilk banka oturdum. Benden neden teyzeme gitmemi istiyorlardı ki? Teyzemin 8 ay boyunca tırmahane de yattığını biliyorlar. Amaçları beni de delirtmek olmalı. Bu isteğin nedenini düşünürken Miray'ın usulca yanıma yaklaştığını fark ettim. Miray benim en yakın arkadaşım hatta artık arkadaşlık kelimesi bizim için sıradanlaştı. "Neye sinirlendin, anlat hemen." dedi. Miray beni iyi tanırdı ve hayatımda ki yaşanmış olan herşeyi biliyordu. En küçük ayrıntıyı bile. Olan biten herşeyi anlattım. Sessizce ağızı açık bir biçimde bana bakıyordu. Şaşırmış olduğu belliydi. "Senden böyle birşey istemeleri çok saçma." dedi. Bir süre ona baktım ve "Bende öyle düşünüyorum, fakat bunun nedenini öğreneceğim. Bunun altında birşey var, biliyorum."

"Ne yapmayı düşünüyorsun?"

"Oraya gideceğim."

Hiç bu kadar emin konuşmamıştım. Başıma neler gelecek hiç bir fikrim yoktu. Hızlı adımlarla eve yürüdüm. Eve geldim ve hiçbirşey söylemeden odama çıktım. Çantamı hazırlamak uzun sürmedi. Zaten 1-2 gün kalacaktım..Sanırım.. Umarım öyledir. Aşağı indim ve anneme beni götürmesini söyledim. Annem önce bana baktı ve "Sen ciddi misin?" dedi. Kafamı salladım ve arabaya bindim. Ardından annem bindi hala şaşkın bir biçimde bana bakıyordu. Eğer birşey söylemezsem hala şaka yaptığımı sanacaktı. "Anne, ben ciddiyim. Oraya gideceğim. Lütfen artık beni götürür müsün?" dedim.  Arabayı çalıştırdı ve yola çıktık.