Bir Genç Kız

"Rüyamdaki o kadın"

Umarım beğenirsiniz.Yorum yazarsanız  sevinirim :)

Bu sabah her zaman ki gibi berbattı. Yine okul, yine akraba evliliği arkadaşlar. Anlamıyordum her sabah yarım saatlik yolu bir eziyet için çekiyordum. Yataktan kalktım elimi yüzümü yıkadım ve dişlerimi fırçaladım. Her zamanki gibi kahvaltı etmedim. Ayakkabımı giyerken Zeytin ayakkabı bağcığımla oynamaya başladı. Pamuk ise yere yayılmış uyuyordu. İkisini de öptüm ve evden çıktım.

Her zamanki yollar, nefret ettiğim insanlar. Saate baktım 8’i geçiyordu. Hızlı adımlar atarak durağa gitmeye başladım. Her zamanki otobüse binerek her zamanki yerimi aldım. Müzik dinlemek için kulaklığımı çıkaracakken kulaklığımı evde unuttuğumu fark ettim. Ahh! Daha kötüsü olamazdı herhalde. Yarım saatlik yol geçti gitti.

Sınıfa girdim. Yerime oturdum. İlk dersimiz sosyaldi. Nefret ederim! Her neyse okulun son haftası olduğundan ders işlemedik. Altı ders boş geçti. Eve dönmek için can atıyordum. Arkadaşım benimle durağa geldi. Minibüs her zamanki gibi yarım saat bekledikten sonra geldi. Yine geri zekalı insanlarla dolu bir araba. Ahh! İnsanlardan nefret ediyorum. Bir yandan da sıcak tam bir bunalım. Her akşam olduğu gibi ablamla kavga ettik. Ablam kitap okumak istiyor ben ise uyumak. Bana anlatılan korku hikâyeleri yüzünden uyuyamıyordum gözümü kapattığım an kafamda korkunç şeyler beliriyordu.Yastığıma sıkıca sarılırıp uykuya daldım. Rüyamda bir kadın vardı. Simsiyahtı ve uçuyordu. Etrafımda uçuşuyor kulağıma bir şeyler fısıldıyordu. Ter içinde uyandım.

Karne günü gelmişti. Okula giderken hala kulaklarımda o fısıldama vardı. Kafayı yemiştim neredeyse. Korkuyordum ama belli etmiyordum.  Fısıldamalar ve o simsiyah cisim artık rüyama girmiyordu ama fısıldamalar hala kulaklarımdaydı. Birden birinin elini omuzumda hissettim. Arkamı döndüm. Efe bana bir şeyler söylüyordu ama duyamıyordum. Tek duyduğum fısıldamalardı.  Birden fısıldamalar kesildi. Efe bana ne olduğunu sorup duruyordu. Ağzımdan tek kelime çıkmadı. Konuşamadım, sesim çıkmadı. Eve döndüm. Efe anneme olanları anlatmış olmalı ki annem birden beni soru yağmuruna tuttu. “İyi misin?” “Bir şeyin var mı?”   Sorun yok anne iyiyim deyip odama gittim. İyi sayılmazdım, kafayı yemek üzereydim. Artık şu lanet olası fısıldamalardan kurtulmak istiyordum.  Geceleri uyuyamaz oldum. Dakikada bir uyanıyordum. Gözlerimin altı şişik, sürekli esniyordum. Ertesi gün Cerenle buluştuk. O bile anlamıştı. Beni gördüğü an annem gibi “nasılsın?” “iyi misin?” diye sormaya başladı. Artık eskisinden de kötüydüm. Anneme anlatma vakti gelmişti. Koca yaz geldi geçti hala aynı fısıldamalar aynı rüyalar. Anneme anlattığımda annem beni psikoloğa götürdü. Ama pek bir faydası oldu sayılmaz.