Sabah uyandigimda ilk defa o rüyayı görmemiştim. Gayet iyi ve güzel bir sabahla başlamıştım yeni güne. Bugün Mert'e gördüğüm rüyaları ve duyduğum fısıldamaları anlatacaktım.Ondan bir şey saklmayacaktım artık.
Okula gittim.Efe'yi ortalıkta göremiyordum. Etrafa bakındım Mert'i gördüm. Bankta oturuyor ve müzik dinliyordu. Yanına gittim.
"Günaydın Mert"
"Günaydın prenses"
"Prenses ha " dedim ve gülümsedim
"Nasılsın Arya kötü birşey yok değilmi? "
"Hayır hayır sadece sana birşey söylemek istiyorum.Bir sırrımı."
"Tabiki bana herşeyini anlatabilirsin Arya"
"Güzel , hani ben geçen bayılmıştım ya"
"Evet"
"Bayılmamın sebebi bir kadın, 3 sene önce bir rüya görmeye başladım.Bir kadın etrafımda uçuşuyor ve birşeyler fısıldıyordu. " lafımı bitirmeden Mert söze atıldı.
"Bu tam bir saçmalık. Ne yani sen sadece bir rüya yüzünden mi bayıldın"
"Hayır Mert anlamiyorsun ben ciddiyim!"
"Bu tam bir saçmalık" diye söylendi ve kahkaha attı. Yanından hemen uzaklaştım.
"Ah salak kafam ne diye söyledim ki."
Ağlıyordum.Tam o sırada Efe okulun içine girdi.Neden bilmiyorum daha fazla ağlamaya başladım.Efe ağladığımı görünce hemen yanıma koştu.
"Iyi misin Arya noldu kim ağlattı seni"
"Değilim hiç iyi değilim Efe"
"Kim ağlattı seni Arya kim!"
"Mert" dedi .Cümlemi bitirmeden arkada gülen Mert'in yanına gitti ve öfkeyle bir yumruk attı.Ağzım açık kaldı. Tam o sırada herkes Efeyle Mert'in başına toplandı. Müdür geldi ve herkesi dağıttı. Tabi ki Efe'yi de odasına çağırdı. Müdür kapısının önünde Efe'yi bekliyordum.Efe odadan çıktı.
"Efe iyi misin.Neden böyle bir şey yaptın?"
"Cevap vermedi." sorumu iki üc defa tekrarladım. En sonunda patladı.
"SANA DEĞER VERİYORUM ARYA , VE KİMSE SENİ AĞLATAMAZ!" diye bağırdı tüm okulun önünde.
Içimden sevinmiyo degildim.Ama disariya yansıtmıyordum.Mert ise tip tip bize bakıyordu. Efe hızlı adımlarla okuldan çıktı.Derse girdik.Saatler geldi gecti.Okul bitti.
Okuldan çıkarken Mert arkadan bağırdı.
"Dikkat et de 'Rüyandaki o kadın seni yemesin' haha" Fena sinirlenmiştim. Yanına gidip bir tokat atasım geldi.Ama bende o cesaret nerde. Eve gittiğimde Efe evin önündeki bankta oturuyordu.Hemen yanına gittim. Bir süre sustuk.Efe lafa atıldı
"Ona ne söyledin de seni ağlattı?"
"Rüyamdaki o kadını anlattım ve benimle dalga geçti" Bana döndü
"Sahi hala o kadını görüyormusun?"
"Dün görmedim belkide hiç görmem bundan sonra"
"Umarım"
"Umarım"
Söze atıldım
"Neyse ben artık eve gideyim"
"Peki görüşürüz" dedi. Eve doğru yürümeye başladım.Bi anlık arkamı döndüm ve laf ağzımdan çıktı.
"Annem yemek hazırlamıştır istersen akşam yemeğini bizde ye " Inanmıyorum bunu ben mi söyledim? Efe hic tereddüt etmeden kabul etti.
Odama çıkıp üstümü değiştirdim.Birazda süsledim sayılır.Efeden hoşlanıyor muyum bilmiyorum ama benimle ilgilenmesi hoşuma gidiyor.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bir Genç Kız
Novela JuvenilUmarım beğenirsiniz.Yorum yazarsanız sevinirim. Ilk defa hikaye yazıyorum. Umarım başarılı olurum :)