Yağmurlu ve sıkıcı bi new york günüydü emma her sabahki gibi yatağından kalkıp mutfağa gitti dolaptan sütü ve mısır gevreğini alıp masaya oturdu. televizyonunu açıp bi kaç kanal gezdikten sonra bişey dikkatini çekti neydi o ? televizyonu kapatıp dışarı baktığında herkes kaçışıyor bağrıyor çığlıklar yükseliyodu korkmuştu emma birden garip bi sesle irkildi. sevgilisi benjamin gelmişti. hızlı bi şekilde kapıyı kapattı nefes nefeseydi.
emma : benjamin noluyor burada neden herkes koşuşturuyor.
benjamin : emma yanına sadece yiyecek içecek el feneri ve arabanın anahtarını al burdan gitmek zorundayız
emma : tamam tamam bana bi açıklama yapmak zorundasın.
benjamin : bunun için fazla vaktimiz yok hazırlan gidiyoruz.
Benjamin emmanın kolundan tutup dışarıya çıkardı araba hemen kapının önündeydi fakat bi sorun vardı ZOMBİLER her yeri sarmıştı emmanın arabasının tekerlekleri sönmüştü
benjamin : lanet olsun lanet olsun çabuk apartmanın içine gir
emma : korkuyorum
benjamin emmayı öperek;
benjamin : emma güven bana kurtulucaz
emma ağlayarak
emma: neyapmalıyız
benjamin : şimdi eve çıkıp bana bant ve gerite bildiğin tüm kalın dergilerini getir
emma kafasını sallayarak hemen eve çıktı ve istediği malzemeleri getirdi.
