❅️Back To December❅️ 【️h.js & y.jh】️*Discontinued*

【️Chapter VII】️

❅️❅️❅️

Jeonghan's

"Joshua!"

"Joshuji!"

Putangina! May dumaan na bus kaya hindi ko s'ya agad nasundan. Hinabol ko si Jisoo hanggang sa inabot na 'ko 'ng dilim.

Ang malas ko! Bakit ganun?

Kung hindi sana 'ko nag paraya edi sana okay pa kami ngayon, sana andito s'ya ngayon sa tabi ko.

"Jeonghan hyung!"

"Kanina ka pa namin hinahanap Jeonghan, nagkausap na ba kayo ni Jisoo?

"Hindi ko s'ya nasundan Cheol."

"Baka hindi pa ito ang tamang panahon upang magkausap kayo ni Joshua hyung."

"Siguro nga Jun."

"Ayy hyung! Kinain ko na pala yung ice cream mo hihi."

"Pfft okay lang."

"Jeonghan. Wag kang mag alala tutulangan ka namin hanapin si Joshua."

"Salamat dahil may kaibigan ako na kagaya n'yo."

"Ayy hyung kenekeleg eke."

"Kay Hansol ka mag pabebe Seungkwan wag kay Jeonghan hyung."

"Jeonghan hyung oh si Jun hyung."

"Ayy Jeonghan, ngapala, may nag papabigay sayo ito oh. Hindi 'ko alam kung ano yan. Hindi ko yan binuksan kaya wala 'kong alam d'yan."

Sobre? Ano kaya ang laman nito?

"Ano 'to?"

"Hindi 'ko alam buti pa't buksan mo baka mamaya galing napala yan kay Jisoo."

Agad ko namang binuksan ang sobre at binasa 'ko ito agad.

To my Angel;

Hannie, miss na miss na kita, sorry kung para sayo mali ang nakita mo sa'ming dalawa ni Yeorin nung gabing 'yon. Hindi naman kita masisi dahil nag paka sigurado ka lang. Hindi ko sinasadya na mali ang nakita mo, sorry Jeonghan mahal na mahal kita. Kung kasalukuyan mo 'kong hinahanap, wag mo nang ipagpatuloy, dahil hindi mo na 'ko muling mahahanap. Mahal na mahal kita Jeonghan, magpakasaya ka lang ha, enjoy your life, I love you.

From your one and only
Joshuji.

Binasa ko iyon na hindi namamalayang may m'ga luha na palang lumalabas sa m'ga mata ko.

Hindi ko na kayang pigilan ang hindi umiyak. Yumakap ako kay Seungcheol at umiyak sa m'ga balikat n'ya

Joshua why? Why would you have to leave me? Hindi pa tayo nag kakaayos tapos iiwan mo l'ng ako?

Tutal ako naman ang may kasalanan eh, kasalanan ko kung bakit umalis ka, kasalanan ko kung bakit tayo nag kahiwalay, kasalanan ko kung bakit nasaktan kita.

Ang sama sama ko! Ang tanga tanga ko! Bakit ba ganun? Bakit ipinagkait saakin ang kaligayahang ni minsan ko l'ng maranasan?

Iniwan na n'ga ako 'ng pamilya ko, pati 'ng taong pinaka mamahal ko pa.

Mali.... ako pala ang nang iwan, sinunod n'ya lang ang gusto ko at ako naman ngayon, patuloy na sinisisi ang sarili ko.

"Jeonghan, tahan na."

"Hyung, andito pa naman kami, diba pamilya na 'nga ang turing mo sa'min."

"Hyung, okay lang yan, hinding hindi ka namin iiwan, andito lang kami lagi para sa'yo hyung."

"Tara na uwi na tayo, nang makapag pahinga na tayo pati ikaw Jeonghan."

"Salamat talaga dahil and'yan kayo lagi para saakin, hindi 'ko alam kung paano pa kayo pasasalamatan."

"Siyempre hyung, pogi ko kasi eh."

"Yak! Jun hyung pogi raw amputa, malibog kamo."

"Basta Jeonghan, andito lang kami."

"Salamat cheol, pasensya na nabasa ko 'ng luha 'yang damit mo."

"Okay lang 'nu ka ba, tara na uwi na tayo."

"Sige tara na, pagluluto ko kayo 'ng pasta, hyung diba paborito mo 'yon."

"Oo, salamat Jun."

"Siyempre tutulong ako noh!"

Naglakad na kami pauwi at di 'ko inaasahan ang aking nakita.

"Joshua?"

❅️❅️❅️