Yağmurlara fısıldanan hüzünlerde kayboldum,
Bir çıkmaza bile varamadan durdum,
Küllerimden doğmak için yok oldum,
Çölün ortasında bir çiçek gibi kurudum,
Ancak vardı yine umudum.
Derinliklerde, yolculuklarda
Boşlukta ve yokoluşta
Bir başlangıç buldum.
Bazen kör oldum, bazen sustum
Çünkü;
Ruhumda büyüyen umuda vurgundum
Kaosun ortasında ben yorgundum,
Öfkenin kucaklamasıyla duruldum.
Damarlarımda akan o şanlı öfke ve çelimsiz umut birbirine sarıldığında;
Aslında ben sadece,
Bir sondum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KAOS'UN GETİRDİKLERİ
Poetry"Ölüme doğru gidiyoruz, tıpkı okun hedefe doğru gitmesi gibi, asla ıskalamayacağımız da kesin, ölüm bizim tek kesinliğimiz, tek gerçeğimiz, öleceğimizi daima biliyoruz, herhangi bir zamanda, herhangi bir yerde, biçiminin bir önemi yok." - Kaos'un K...
