kissing booth ¦ p.jimin ✔

017

dahyun's point of view

i threw my phone on the other side of the bed. agad naman akong huminga ng malalim para pigilin ang pagkainis ko. lagnat na nga, papainitin pa ang ulo ko.

hinila ko ang kumot ko dahil sa lamig na nararamdaman ko ngayon, i tried to close my eyes pero sa bawat pikit ko, yakap lang ni jimin ang naalala ko. fuck, abno na ata ako.

i snuggled my pillow at bigla namang may kumatok sa pinto ng kwarto ko.

"baby are you okay?" tanong niya sa akin habang dala dala ang tubig at gamot ko.

"nilalamig lang ako, ma" i said habang pinipilit na ngumiti sa harap niya.

"by the way, aalis ako, urgent kasi. gusto ko man na i-cancel, hindi na pwede. masyadong strikto kasi ang client natin" sabi ni mama habang hinihipo ang ulo ko.

"okay lang ma, lagnat lang naman ako, at don't worry i'm an adult anymore" i said while smiling sweetly.

agad namang umalis si mama para magprepare sa pag alis niya, agad naman akong umiglip. medyo nawala na din ang sakit ng ulo ko dahil sa gamot.

minutes passed at agad namang may kumatok ulit sa pinto ko, naramdaman ko naman ang pabukas ng pinto.

"ma, akala ko ba nakaalis k– PUTANGINA?" i screamed habang tatakbo sa pinakatabihan ng kama ko para tumayo at kinuha ang tsinelas ko na malapit ng ibato sa kanya.

"woah, chill. hindi ako pumunta dito para batuhin mo" he said habang papalapit ng papalapit sa akin.

"tulong! rapist! rapist! tulong! may ra–" i stopped screaming ng bigla niyang tinakluban ng bibig ko.

"ano ba, dahyun. i'm here para alaga–  bisitahin ka. i'm not gonna do anything to you!" sabi ni jimin at agad na inalis ang takip sa bibig ko.

"i'm going to call my mom" sabi ko habang pilit na inaabot ang cellphone ko sa may kama, pero nakuha niya agad iyon.

"nakasalubong ko ang mommy mo papunta dito, at namaalam ako na ako muna ang mag babantay sayo habang wala pa siya at fortunately, pumayag siya" sabi niya at bigla naman akong nanlaki ang mata.

"kaya ko ang sarili ko!" sigaw ko habang muntik na akong madapa papunta sa kama ko, agad naman niya ko nahawakan.

"says the person na muntik nang madapa" sabi ni jimin habang naka smirk, agad naman akong tumayo.

"umalis ka na!" i said in annoyance habang binabato siya ng throw pillow ko.

"if you said so" sabi niya

–

"riverdale nga kasi!" sabi ko habang kinukuha ang remote na hawak niya, agad niya naman itong nilayo sa akin.

"stranger things nga kasi, mas maganda yun!" sabi ni jimin naman.

"pinayagan na nga kita para mag stay dito, tapos ikaw ang mamimili. aalis or ililipat ang series?" sabi ko at bigla niyang binigay sa akin ang remote.

nandito kami sa kwarto ko at sa haba haba ng pagtatalo namin para umalis siya sa bahay ko, sumuko din ako. hindi ko alam kung paano ako napapayag na dumito siya eh. magkatabi kami ngayon, nanonood ng series sa netflix habang nakain ng popcorn.

nilagay ko na sa riverdale ang papanoodin namin ngayon, ramdam ko naman ang tingin niya kaya tumingin din ako sa kanya, umiwas naman siya ng tingin.

habang nanonood kami, ramdam ko naman ang sakit ng ulo ko, agad akong napa-aray, tumingin naman sakin si jimin na halatang nag aalala.

"are you okay? gusto mo bang matulog?" tanong niya sa akin, i smiled bitterly.

"i want to sleep pero hindi ako makatulog, kanina pa" sabi ko, she patted my back.

"matulog ka na, dito lang ako sa tabi mo, hayaan mo wala akong gagawin sayo" he smiled, bahagya naman akong napatawa dito.

i never thought this person is the reason why i'm smiling right now.

humiga na ako sa kama, at umupo naman siya sa tabi ko and he started singing.

(truth untold -media)
This garden is filled
With blossoming loneliness
I tied myself
To this sand castle filled with thorns

he brushed my hair habang nakapikit ako. i never thought i'd love the feeling that he is beside me. kahit pinahiya niya ako, kahit sinaktan niya ako, may parte sa sarili ko na natutuwa

What is your name?
Do you even have a place to go?
Oh could you tell me?
I saw you hiding in this garden

pero gusto ko parin siyang saktan. gusto kong iparamdam sa kanya ang ginawa niya sa akin. there is always a place in me na gustong gawin ang mga ginawa niya sa akin.

And I know
Your heat is real
Your hand picks the blue flowers
I want to hold it but

This is my destiny
Don’t smile on me
Light on me
Because I can’t go to you
There’s no name to call

hindi na napigilan ng mga luha ko ang pagpatak nito habang inaalala ko ang mga ginawa niya sa akin, pinigilan kong gumawa ng tunog para hindi niya mapansin. at dahil doon nakatulog ako

» jimin's point of view

You know that I can’t
Show you me
Give you me
I can’t show you my weakness
So I’m putting on a mask to go see you
But I still want you

i sang while brushing her hair. kita ko naman na tulog na siya. i smiled at the view and tears escaped in my eyes. i never thought na makakalapit pa ako sa kanya dahil sa mga nangyayari ngayon at nagawa ko sa kanya dati. i know i'm dumb for doing it, but i have a reason.

"i still want you kim dahyun" i said while kissing her forehead.