kissing booth ¦ p.jimin ✔

025

dahyun's point of view

i felt jimin' hands slipped on my waist, agad naman akong namula dahil sa ginawa niya.

"huy, nasa school tayo, gago!" i said while trying to remove his hands from my waist.

"why? masama bang angkinin ka? kung ayaw mo, edi sa kamay nalang" he said while intertwining his hand to mine.

agad ko namang naramdaman ang mga tingin ng ibang students kaya medyo nahihiya ako.

"don't mind them" jimin said at agad akong tumango sa kanya, pumunta naman kami sa may field kung saan nandoon ang mga friends ko na walang klase dahil vacant nila.

"ayun, akala ko ba sa facebook lang may landian? bakit pati sa public?" sabi ni jihyo na kunyari ay nananakit ang ulo.

"wow, pagkatapos ng hindi pagsagot sa messages, makikita mong may kalandian, ouch i'm hurt" sabi ni sana na kunyari naman nasakit ang puso.

jimin and i both laughed, at lumapit naman ako sa kanila para makipag usap.

"sorry guys mahal ko parin naman kayo yie" sabi ko at umakto silang nagsusuka.

"lakad na, umuna na kayo ni jimin, ayaw namin ng may naglalandian dito, masakit sa ulo" sabi ni nayeon.

"thank you for being with her" sabi ni jimin ng nakangiti.

"hindi sapat ang thank you, daat may libre" sabi ni jeongyeon at sinamaan ko naman siya ng tingin.

"dito muna kayo unnie, kwentuhan mo kami!!" chaeyoung said at hihilahin ko na sana si jimin paupo pero hindi niya ako hinayaan.

"sorry girls, but i'm going to steal her from all of you" he said as he grabbed my hands.

"hooolySHITTTTT!" i screamed dahil hila-hila niya akong tumakbo. feel ko talaga mapuputol na ang kamay ko charot

agad siyang tumigil nang dumating kami sa garden at umupo sa may ilalim ng puno.

"bakit mo ko dinala dito?" i asked at bigla siyang tumingin sa akin. agad niya namang pinat ang kanyang thighs, signalling na humiga ako dito. ginawa ko naman yun, at he started brushing my hair gently.

"i just want to have a peaceful time with you since kahapon nag iiyakan tayo sa isang mountain, gusto ko lang sabihin sayo na thank you for choosing me" he said while smiling, i blushed because of the words he spoke.

"akala ko talaga hindi mo ako pipiliin pero i'm thankful na hindi yun nangyari. alam kong nahihiya ka pa sa akin, lalo na when we're eating a while ago and it's fine for me, alam kong naninibago ka pa" he said at bigla naman akong nakaramdam ng kirot.

"sorry jimin, hindi parin talaga ako makapaniwala na ikaw yung nagustuhan ko. atsaka, there's always a question that keeps on bothering me" i said and he stared at me.

"bakit mo ba ginawa lahat ng mga bagay na yun?" i asked and he stopped caressing my hair.

"it's not the time dahyun, you'll know it in the right time" he said and he placed a gentle kiss on my forehead.