kissing booth ¦ p.jimin ✔

039

dahyun's point of view

i crumpled the paper na nagmula sa labas ng bintana ko. anger ran through my blood. after all this time, kaya niya paring gawin ito?

nanginginig ako ngayon habang paulit-ulit na nag iisip kung
ano ang gagawin ko.

agad akong tumakbo papunta sa labas at nagstart ng magdrive. halos lumipad ako dahil sa sobrang bilis ng patakbo ko. tears filled my eyes, as i focus myself on driving.

nakarating ako sa address na binigay sa akin. it is a basement na amoy gas ang paligid at kitang kita mo na luma ang basement na ito, agad naman akong pumasok.

"well, looks like you're trapped again, babe" sabi ng boses na nanggaling sa likod ko, humarap naman ako sa kanya at naka smirk siya.

"fuck you, rose" i said as i run papunta sa kanya para saktan siya pero, tinutukan niya ako ng baril. napatigil naman ako sa aking paglapit sa kanya

"sige, gumalaw ka, baka gusto mong mamatay agad? oops babe, mag intay ka lang, may iniintay pa tayong guest" sabi niya at biglang may nagtakip ng bibig at ilong ko at tuluyan na akong nawalan ng malay

-

"dahyun?!" nagising ako dahil sa pag-alog at pagtawag nito sa akin. minulat ko naman ang mata ko at naramdaman ko na may mahigpit na nakatali sa aking paa at kamay. naka tape din naman ang aking bibig.

"fuck dahyun, huwag kang gagalaw. i'll help you!" sabi ni jimin habang nag aalala na pilit inaalis ang tali, agad naman siyang tumigil ng may narinig siyang putok ng baril.

"omg, your knight in shining armour is here, how great" sabi ni rose habang lumalapit sa aming dalawa

"tangina, rose, kung mananakit ka, ako nalang! ako naman ang gusto mo diba? huwag mong idamay si dahyun dito!" sigaw ni jimin at agad namang napaatras si rose. tears escaped my eyes dahil sa mga nangyayari ngayon.

"alam mo jimin, the more, the merrier. pwede namang magsama kayong dalawa sa impyerno, diba?" sabi niya habang natawa, agad naman siyang tinulak ni jimin.

"ano pa ba ang gusto mong gawin ko?" sigaw ni jimin na halos rinig ito sa buong basement. i feel so helpless right now, and i can feel jimin is about to burst in anger.

"marry me, babe" sabi ni rose habang hinahawakan ang pisngi ni jimin, agad naman itong inalis ni jimin.

naramdaman ko naman ang pagluwag ng aking kamay at pagkawala ng tape sa bibig ko kaya napatingin ako sa likod ko

"jungkook?!" sabi ko, at agad siyang nagpanic, napatakip naman ako ng bibig.

buti nalang at medyo madilim dito kaya hindi nakikita si jungkook.

"shit noona, huwag kang maingay, ililigtas ka namin!" sabi ni jungkook ng pabulong, inalis naman niya ang buhol.

"tara na noona" sabi niya pero nagpumiglas ako at agad tumakbo papunta kay rose, bigla namang tumingin si jimin sa akin.

"paano ka-" naputol ang sasabihin ni rose nang sinabunutan ko siya, pero sa huli ako ang natalo. tinulak niya ako ng malakas at napatalsik ako sa isang bakal

"fuck you dahyun! mamatay ka na!" sabi ni rose at biglang ipinutok ang baril niya papunta sa akin, hindi ko naman naramdaman ito kaya napamulat ako.

and there he is, lying down, bleeding.

nanghina ako sa nakita ko, nanlaki nman ang mata ni rose dahil dito. lalo naman akong kinabahan dahil nakita ko siya na duguan. tatakbo naman akong pumunta sa kanya.

"jimin? jimin?! huy, gumising ka please!" i shake him pero nakatingin lang siya sa akin, naramdaman ko naman ang kamay niya na hinipo ang aking mukha, i held his hands tightly.

"d-dahyun, i-i l-love y-you" he said while faking a smile, lalo namang pumatak ang luha ko dahil dito, hindi ko kaya, hindi ko kayang makita siya na ganito.

i never thought loving can kill a person. i never thought that it is forbidden to love someone who also loves you back. i never thought na ikakamatay namin itong dalawa.

"i-i d-did not r-regret l-loving y-you" he said at agad kong tinakpan ang sugat niya para tumigil ang pagdudugo nito.

nagulat naman ako ng may naramdaman akong may tumama sa aking tiyan. hinipo ko iyon, and i saw blood.

blood. shit.

"die in peace, cringy people" sabi ni rose ng naka smirk at agad akong napahiga dahil dito.

napahiga ako sa tabi niya. i want to close my eyes pero hindi ko kaya, ayoko pa, gusto ko pang mabuhay kasama siya.

but i cannot do it anymore.

"j-jimin, i d-did no-t regret a-also" sabi ko habang pilit na inaabot ang kamay niya pero huli na dahil hindi ko na kaya.