006

739 34 7
                                    

dahyun's point of view

"ayoko nga sabi!" i screamed while trying to remove their hands off my shoulder.

"arte mo naman! ganda ka? ganda ka?" sabi ni nayeon habang hinihila akong lahat ng mga kaibigan ko papalabas sa kwarto ko. yup, nandito sila para pilitin akong pumasok sa school.

"eh kung kayo kaya ang hinalikan, matutuwa kayo?" tanong ko habamg pinipilit na alisin ang mga kamay nila pero huli na dahil nasa may salas na kami.

"tse, at least may lovelife ka na!" sigaw ni jihyo at bigla namang nanlaki ang mga mata naming lahat. agad namang lumabas si mommy sa kusina.

"sinong may lovelife? si dahyun ba? aigoo akala ko forever single ka baby" sabi ni mommy habang pinipisil-pisil ang aking pisngi, everyone laughed while i'm here being irritated.

"ma, they're just joking. don't take it seriously" i said as i removed my mom's hands off my face.

"sige na baby ko, sumama ka na sa kanila, i'm going to work" sabi ni mommy at umalis na siya sa aming pwesto.

"so ano? sasama ka or sasama?" tanong ni mina at agad namang hinila na naman ako ng mga ito. mababalian ata ako sa pinaggagagawa ng mga ito.

"ayoko! ayoko! ayoko! hindi ba madaling intindihin yun? kaya niyo namang imanage ang booth ng wala ako! tsaka wala namang pupunta doon after noong nangyari" i said in frustration.

"chaeyoung iready mo ang kotse mo, bubuhatin ko 'tong babaeng ito" sabi ni jeongyeon at akmang hahawakan niya na ako pero pinutol siya ni tzuyu

"unnie, lakad tayo nang pumunta tayo dito, fyi" sabi ni tzuyu and i felt relieved dahil doon.

"ulol, that's why you need to get dahyun's key para magamit natin ang kotse niya!" sabi ni sana at tumakbo naman si momo papunta sa kwarto ko.

"wala ka ng kawala baby" sabi ni momo. hindi ko talag alam kung kaibigan ko ang mga ito or kidnappers.

i facepalmed at hinila na nila ako papunta sa kotse.

"no way, highway" i said habang tinitingnan kung gaano kahaba ang pila para sa booth namin, agad namang ngumiti sa akin ang mga kaibigan ko.

"ganyan ang nagagawa kapag may issue oops" sabi ni jihyo at agad nagtawanan ang mga nasa likod ko, i gave them a glare at nanahimik na sila.

nag start na ang aking group na imanage ang booth, and for the record, ngayon lang ako napagod ng ganito sa sobrang daming couples nag chuchurukan sa aming booth.

i don't know how to feel but after i got kissed, i am literally cringing now kapag may nagkikiss sa harap ko, siguro na trauma nga sadya ako.

hours passed at sobrang dami parin ng nahaharot na magkarelasyon na nasa booth namin, halos maubos na nga ang freebies that we are giving to them.

"

ganito pala kadaming malalandi ang school natin" sabi ni sana at agad namang nagtawanan kami, hindi namin alam na nanlilisik na ang mga mata ng mga couples na nasa booth sa amin.

"oops sorry" sabi ni sana at agad ulit kaming nagtawanan, bigla naman nanlaki ang mata ni nayeon kahit malaki na sadya ito.

"MYGHOD DAHYUN ANG BEBE MO MAPAPARATING!" sigaw ni chaeyoung at agad naman akong napatingin sa labas.

nakita ko si jimin na papalapit sa booth namin, bigla namang nagsigawan ang mga kaibigan ko, agad naman akong tumakbo para makatakas dito


and like in a cliche love story, naabutan niya ako at agad niyang hinawakan ang kamay ko.

humarap naman ako sa kanya ng nakangisi at nagsalita "kung hahalikan mo lang ako, itigil mo na yan because i may kick your ba–" natigil ako sa pagsasalita nang bigla niyang nilapit ang sarili niya sa akin, akala ko hahalikan niya ako.

but he hugged me, for a minute, he hugged me. he whispered something but i did not hear it because i'm shocked.

for a moment, i don't know what to do, pagkatapos niya akong yakapin, ay bigla na lang siyang tumakbo papalayo.

i can feel that my face is burning already. but iniwan niya ako sa ere na parang tanga?

kahapon kiss, tapos ngayon yakap? uhm okay ka lang??

kissing booth ¦ p.jimin ✔Where stories live. Discover now