အိမ္ !
သူ႔အတြက္ေတာ့ ဘာခံစားခ်က္မွမရွိေသာေနရာတစ္ခု …
လူတိုင္းအတြက္ ေႏြးေထြးတ့ဲခိုလွံဳရာ အိမ္လို႔တင္စားၾကရင္ေတာင္ ႁခြင္းခ်က္အေနျဖင့္ သူ႔အတြက္မဟုတ္ခ့ဲပါ ။
ေမေမဆံုးပါးသြားသည့္ေနာက္ပိုင္းတြင္ သူ႔ရဲ႕ခံစားခ်က္မ်ားသည္လည္း ေသဆံုးသြားခ့ဲသည္။ ေမေမေနရာ့တြင္ အစားထိုးခ့ဲေသာ မစၥခြၽဲသည္ သူ႔အတြက္ မလိုခ်င္ခ့ဲေသာ ေမာင္ႏွမ မ်ားကိုပါ ေခၚေဆာင္လာခ့ဲသည္။ ေမေမ့ကိုသာ ျပန္ေခၚေပးပါဟု တဇြတ္ထိုးဆန္စြာ ဂ်ီက်ခ်င္ေသာ္လည္း ေဖေဖ့ရဲ႕ ဂ႐ုမစိုက္မွဳေတြကိုႀကိဳသိထား၍ ေနတတ္ေအာင္ သူႀကိဳးစားခ့ဲပါသည္။
မစၥခြၽဲ၏ သားမွာ သူ႔ထက္ ႏွစ္ ႏွစ္ႀကီးကာ သမီးကေတာ့ သူ႔ထက္ ငါးႏွစ္ငယ္ေလသည္။ ေသြးမေတာ္ေသာ အကိုျဖစ္သူ ခြၽဲေဆာ့ဂ်င္ကေတာ့ ေအးေဆးေနထိုင္တတ္သူျဖစ္ကာ သူ႔အေပၚတြင္လည္း ညီအရင္းတေယာက္လို ဆက္ဆံေပးသည္။ သမီးျဖစ္သူ ခြ်ဲဆိုရာ ကေတာ့ ဘာေၾကာင့္ရယ္မွန္းမသိ သူမအကိုရင္းျဖစ္သူထက္ သူ႔အား ပိုၿပီး ဂ်စ္တိုက္တတ္သည္။ ခပ္ေအးေအးသာေနတတ္သူ သူ႔အတြက္ေတာ့ ခြၽဲဆိုရာသည္ ႀကီးမားေသာ အေႏွာင့္အယွက္ႀကီးတခုျဖစ္သည္။
အိမ္တံခါးအား အသာတြန္းဖြင့္ဝင္လာခ့ဲလိုက္သည္။ ေဖေဖအားမေတြ႕ရေသာ္လည္း ဧည့္ခန္းထဲ၌ TV ၾကည့္ရင္း သူအျပန္လာကိုေစာင့္ေနတာဟု အၿမဲေျပာတတ္ေသာ ဆိုရာကို ေတြ႔လိုက္ရသည္။
" ကိုေလးျပန္လာၿပီ "
" ေနာက္က်ေနၿပီ အိပ္ေတာ့ေလ "
" ကိုေလးကိုေစာင့္ေနတာ "
" မေစာင့္နဲ႔လို႔ငါေျပာထားတယ္ေလ "
မ်က္ႏွာေလးညိဳးက်သြားတာကို သူေကာင္းေကာင္းျမင္လိုက္ရသည္။ စိတ္မေကာင္းျဖစ္မိေပ့မ့ဲ မတတ္ႏိုင္၊ တကယ္ဆို သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ဆက္ဆံေရးက အ့ဲေလာက္ ရင္းႏွီးတာမ်ိဳးမွ မဟုတ္တာ !
တံခါးဖြင့္သံနဲ႔အတူ ဝင္လာသူက ေဆာ့ဂ်င္ ။
ခါတိုင္းေန႔မ်ားတြင္ ေစာေစာေရာက္တတ္ေပ့မ့ဲ ဒီေန႔ေတာ့ ေနာက္က်တာထင္သည္။
" ထယ္ေယာင္းေတာင္ျပန္ေရာက္ေနၿပီပဲ "
" ဟုတ္ "
