မနက္ ရွစ္နာရီထိုးလုလု မွာေတာ့ အက်င့္ပါေနေသာ မ်က္လံုးမ်ားသည္ ပံုမွန္အတိုင္း ႏိုးထလာခ့ဲျပန္သည္။ ထူးျခားသည္ကေတာ့ ေအးစိမ့္စိမ့္ ရွိေနေသာ ရာသီဥတုျဖစ္ေနေသာ္လည္း ေႏြးေထြးေနသလိုခံစားခ်က္။
သေဘာက်စြာနဲ႔ပဲ မ်က္လံုးတို႔ျပန္မွိတ္ရင္း သူ႔ကိုဖက္ထားေသာ ဂ်ံဳးဂုအား ျပန္လည္ဖက္လိုက္သည္။မင္းရင္ခြင္က အၿမဲတမ္းေႏြးေထြးေနတတ္သလား ? ကိုယ္မဟုတ္တ့ဲ အျခားသူအတြက္ေရာဆိုရင္ေတာ့ သဝန္တိုိရလိမ့္မယ္ !
" အေစာႀကီးႏိုးေနတာလား "
" အင္း ကိုယ့္ေၾကာင့္ႏိုးသြားလား "
" အတင္းဖက္တာကိုး အ့ဲဒီေတာ့ အသက္႐ွဴၿကပ္ပီး ႏိုးေရာ "
" အဖက္ခံရတာ ၿငိဳျငင္တယ္ဆိုတ့ဲသေဘာေပါ့ "
" မေျပာမိပါဘူး "
" အ့ဲသေဘာပဲေလ …"
" အမတ္ေလာင္းကင္ စိတ္ဆိုးသြြားတာလား "
" စိတ္ကိုမဝင္စားတာ ရွွင္းတယ္ေနာ္ "
ေျပာၿပီး အိပ္ရာကထမည္ျပင္ေတာ့ ဇြတ္ဆြဲဖက္ထားရင္း
" အလုပ္မသြားဘူးဆို မေန႔ညကေျပာေတာ့ "
" အင္းေလ "
" ဒါဆို ျပန္အိပ္မယ္ေလ အေစာႀကီးရွိေသးတယ္ "
" မရဘူး ဖယ္ "
" ဟာ ဘာလို႔တုန္း "
" မေနႏိုင္ေတာ့လို႔ "
" ကြၽန္ေတာ့္ေဘးမွာ မေနႏိုင္ေတာ့ဘူးလား … "
ညိဳးက်သြားေသာ မ်က္ႏွာနဲ႔အတူ သိသိသာသာ တိမ္ဝင္သြားေသာ အသံ …
" ခ်စ္တယ္ဆို !. မေန႔ညကပဲေျပာခ့ဲတာေလ … "
" အင္းေလ "
" ဒါဆိုဘာလို႔လဲ ? ဘာလို႔ မေနခ်င္ေတာ့တာလဲ "
" ဘာေတြေျပာေနတာလဲ … အိမ္သာသြားခ်င္ေနလို႔ မေနႏိုင္ေတာ့ဘူးေျပာတာကို "
ငိုေတာ့မည့္မ်က္ႏွာေပးႏွင့္ ဂ်ံဳးဂုအား သူအျမန္ေျဖရွင္းခ်က္ေပးလိုက္ရသည္။
" yaaa !! ကင္ထယ္ေယာင္း …… "
သူ႔ေနာက္က ကပ္ပါလာေသာ အသံစူးစူးေၾကာင့္ ေခါင္းသာအသာရမ္းလိုက္မိသည္။
တကယ္ မထင္မွတ္ထားစရာေကာင္းေလာက္ေအာင္ပင္ ဒီေကာင္ေလးဟာ သူ႔အေပၚမွာ အခ်စ္ႀကီးလြန္းခ့ဲတယ္။
ျဖစ္ႏိုင္ရင္ေတာ့ ေျပာျပခ်င္မိသည္။ အခ်စ္ဆိုတာႏွစ္သက္စရာေကာင္းေပ့မ့ဲ ေၾကာက္စရာလဲေကာင္းတ့ဲအေၾကာင္းကို … !