" မင္း ဘယ္လိုေတြလုပ္ေနတာလဲ ကင္ထယ္ေယာင္း "
" အဓိက က ရွယ္ယာေစ်းၿငိမ္ဖို႔ပဲမလား "
" အ့ဲလိုျဖစ္သြားၿပီဆိုတာနဲ႔ မင္းကတိကိုဖ်က္လိုက္လို႔ ရလား "
" ကတိဆိုတာထက္ ေဖေဖတို႔ အတင္းအၾကပ္လက္ခံခိုင္းခ့ဲတ့ဲ စကားေတြပါ … ဒီေလာက္ဖိအားေပးရရင္ ေတာ္သင့္ၿပီလို႔ထင္တယ္ "
ဧည့္ခန္းထဲမွာ ေဆြးေႏြးေနၾကသည္ဆိုတာထက္ ျငင္းခံုေနၾကတာဆို ပိုမွန္လိမ့္မည္။ သူ႕ဘက္မွ လက္ထပ္ပြဲအတြက္ ျငင္းဆိုလိုက္သည့္ ကိစၥကို သူေဌးယြန္းမွတဆင့္ ေဖေဖသိသြားခ့ဲျခင္းျဖစ္သည္။
စဥ္းစားထားၿပီးသားမို႔ ဘာမွေတာ့ မတုန္လွဳပ္မိ။
ေဒါသထြက္ေနေသာ ေဖေဖ့မ်က္ႏွာကိုသာ ေအးေဆးစြာ စိုက္ၾကည့္ရင္း ေျပာေနမိသည္။ ေဖေဖသည္ ေဒါသထြက္ရင္ေတာင္ မ်က္ႏွာမွာ မေဖာ္ျပတတ္တ့ဲလူစားမ်ိဳးျဖစ္သည္။ ထိုသို႕ေသာသူမ်ိဳးအား ေအာ္ဟစ္ရေလာက္ေအာင္ထိ ေဒါသထြက္ေစခ့ဲသည့္ သူ႔လုပ္ရပ္သည္ ျပင္းထန္ခ့ဲသည္။
" ေနာက္ဆံုးေတာ့ သ႐ုပ္မွန္က ေပၚလာခ့ဲတာပဲ "
ဘာမဆိုင္ ညာမဆိုင္ဝင္ေျပာလာေသာ မစၥခြၽဲအား သူစူးရွစြာ စိုက္ၾကည့္မိသည္။
" အစတည္းက ေဆာ့ဂ်င္ ေလးကိုပဲ လုပ္ခိုင္းခ့ဲရမွာ … ေတာ္လြန္းတယ္ ထက္လြန္းတယ္ဆိုၿပီး ေျမာက္စားမိတာမွားတာပဲ "
" သားအရင္းနဲ႔ မယားပါသား အခြင့္အေရးေတာ့ တန္းတူဘယ္ရမလဲ "
သူ႔စကားအဆံုးမွာ နီရဲသြားတ့ဲ မစၥခြၽဲမ်က္ႏွာ ……
" ရွင့္သားက အေတာ္ေလးမိုက္႐ိုင္းေနၿပီ …… ဟန္ေဆာင္ေနတ့ဲ မ်က္ႏွာဖံုးက ကြာက်သြားၿပီ ေတြ႕တယ္မလား "
" ထယ္ေယာင္း မိသားစုဝင္ေတြအခ်င္းခ်င္းကို မ႐ိုင္းနဲ႔ "
" ဘာေသြးသားေတြမ်ား ေတာ္စပ္ေနလို႔ မိသားစုျဖစ္ရတာလဲ "
" မင္းသေဘာနဲ႔ မင္း လက္ထပ္ပြဲကိုျငင္းခ့ဲတဲ့အတြက္ မင္းတာဝန္ မင္းယူပါ … ေရြးေကာက္ပြဲက ေနာက္သံုးရက္ဆိုေရာက္ၿပီ , သူေဌးယြန္းနဲ႔ ငါနဲ႔ ေထာက္ပ့ံမွဳမပါတ့ဲ မင္းရဲ႕ အေျခအေနကို ေစာင့္ၾကည့္ေနမယ္ "
