လွိဳင္းပုတ္သံမ်ားႏွင့္ ေလတိုးသံသ့ဲသ့ဲမွလႊဲ၍ ပတ္ဝန္းက်င္သည္ တိတ္ဆိတ္လ်က္ရွိသည္။ ကုတင္ေပၚမွာလဲေလ်ာင္းၿပီးေန ေနေသာ္လည္း အိပ္ခ်င္စိတ္ကအလ်ဥ္းမရွိ။ မနက္ေရာက္မွာ ေၾကာက္လန္႔စြာျဖင့္ ညမအိပ္ဘဲေနေနသည္မွာ ဘယ္လိုေတာင္ ရူးလိုက္တ့ဲအေတြးလဲ ?
ရင္ခြင္ထဲက ထယ္ ကေတာ့ ၿငိမ္သက္စြာ အိပ္ေနေလၿပီ။ စိတ္ညစ္စရာရွိရင္ေတာင္ ခုလိုေလးေမ့ထားၿပီး အၿမဲအိပ္ေပ်ာ္ေအာင္ အိပ္ပါ ထယ္ ။ မ်က္ခံုးတန္းတန္းေလးမ်ားေအာက္က မ်က္ဝန္းလွလွေတြကို မျမင္ရသည့္တိုင္ မ်က္ေတာင္စင္းစင္းေလးမ်ားျဖင့္ ၾကည့္ေကာင္းလွေသာ ထယ့္ အား ျမတ္နိုးစြာ ၾကည့္ေနမိသည္။
တခါေလာက္ခ်စ္ဖူးခ်င္တယ္ဆိုတ့ဲ ကြၽန္ေတာ့္စကားကို ျဖည့္ဆည္းေပးခ့ဲၿပီး ကြၽန္ေတာ္နာက်င္ရမွာဆိုးလို႔ ဝွက္ကြယ္ထားတ့ဲ အမွန္တရားေတြဟာ ဘာမ်ားလဲ ထယ္ ?
အစတည္းကမွားခ့ဲတာ ………
ဘယ္ေလာက္ပဲခ်စ္ခ့ဲမိပါေစ , ထယ့္ကို ဖြင့္မေျပာသင့္ခ့ဲတာ !
မနက္ျဖန္ေရာက္ရင္ေတာ့ ေသခ်ာေပါက္ အေၾကာင္းအရာတခုကိုသိရေတာ့မည္။ အ့ဲအရာကပဲ ထယ္နဲ႔သူ႔ကိုေဝးသြားေစလိမ့္မည္။ ဘာကိစၥမွန္းမသိသည့္တိုင္ ေကာင္းေသာ အေၾကာင္းအရာမဟုတ္မွန္း သူရိပ္စားသိရွိခ့ဲပါသည္။
ၾကယ္ေရာင္ေပ်ာက္၍ မိုးေသာက္ခါနီးသည့္တိုင္ေအာင္ သူအိပ္မေပ်ာ္ခ့ဲပါ .. ထယ့္ကိုသာ ပိုလို႔တိုးဖက္ထားရင္း ဒီအခ်ိန္ေလးအား ရပ္တန္႔ပစ္ခ်င္ခ့ဲသည္။
အခ်စ္ဆိုတာ ႐ုန္းမရေအာင္ ခ်ည္ေႏွာင္တတ္တ့ဲႀကိဳးတေခ်ာင္းပါေလ!
ထယ့္နဖူးေလးအား ညင္သာစြာငံု႔နမ္းလိုက္ရင္း ကမ္းလင့္ႀကိဳေနမ့ဲမနက္ျဖန္အတြက္ အားတင္းထားလိုက္ေတာ့သည္။
" ဟင္ ဂ်ံဳးဂု အေစာႀကီးႏိုးေနတယ္ "
" အင္း ဆိုးလ္ျပန္ဖို႔ ေနာက္က်ေနမွာဆုိးလို႔ .. ဒီကအျပန္ ႐ံုးတန္းသြားမွာမလား "
" အင္း "
ေကာ္ဖီေဖ်ာ္ေနေသာ သူ႔ေဘးနားသို႔လာကာ လက္ေမာင္းကို မွီတြဲရင္း
