Τα Χρονικά των Έρμινς: Η Επανάσταση [ON HOLD]

ΈΝΑ

Λένε ότι όταν ο κόσμος σου καταρρέει, καταρρέεις μαζί του. Ότι το βάρος αυτής της τόσο επώδυνης καταστροφής τυλίγει τα παγωμένα δάχτυλά του γύρω από τον λαιμό σου λαχταρώντας να τραφεί από την απελπισία σου, τον φόβο σου και την θλίψη που σκοτεινιάζει την κάποτε ανίδεη ψυχή σου. Για εμένα όμως τα πράγματα ήταν διαφορετικά.

Δεν είχα χρόνο για να θρηνήσω.

Το άψυχο σώμα του πατέρα μου βρισκόταν έμπροσθεν ενός αιματοβαμμένου θρόνου ενώ ο δολοφόνος του πήρε ξαφνικά στα χέρια του όλες τις εξουσίες του πολιτεύματος. Το Βασίλειο των Ρόβερς του άνηκε. Εκείνος και ο συνεργάτης του από την Αυτοκρατορία των Ντρουκς μπορούσαν να δράσουν αυθαίρετα και να ικανοποιήσουν τις παράλογες φιλοδοξίες τους.

Ανάμεσα στα λιγοστά πράγματα, όμως, που μπορούσα να αναλογιστώ αυτά τα δύο μερόνυχτα που περιπλανιόμασταν στο απέραντο άλσος ήταν το σχέδιο με το οποίο θα εκθρόνιζα τον μισητό Κέιλεμπ Άμπστον. Η βασανισμένη ψυχή μου λαχταρούσε να τον δει να υποφέρει.

Από την άλλη, οι ύπουλες φωνές που κυριαρχούσαν τις σκέψεις μου επέμεναν να μου υπενθυμίζουν τους κινδύνους που έκρυβε το για μας άγνωστο μέρος της Πρώην Αυτοκρατορίας. Το γκρίζο νέφος άγνοιας που κάλυπτε την πολυπόθητη Θεραπεία με αγανακτούσε. Ο εκνευρισμός μου βέβαια δεν περνούσε απαρατήρητος από τους τρεις επίσης βασανισμένους συνοδοιπόρους μου.

Οι κουβέντες που ανταλλάξαμε ήταν λιγοστές. Όλοι μας είχαμε χαθεί στις σκοτεινές σκέψεις μας. Εξάλλου, η κάλυψη των ιχνών μας και οι απελπισμένες προσπάθειές μας να αφουγκραστούμε οποιονδήποτε ήχο που θα πρόδιδε την πιθανή παρουσία φρουρών μας κρατούσε αρκετά απασχολημένους.

Τα ταλαιπωρημένα ρούχα μας και οι μπερδεμένες τούφες των μαλλιών μας ήταν η απόδειξη των ημερών που περάσαμε μακριά από τον πολιτισμό.

Την τρίτη και τελευταία μέρα της άσκοπης περιπλάνησής μας ο Άντριου, το πρόσωπο του οποίου απέφευγα επιδεικτικά να αντικρίσω, αποφάσισε να μας αποκαλύψει μία εξέλιξη στις έρευνές μας που οι υπόλοιποι αγνοούσαμε.

"Νομίζω ότι ήρθε η ώρα να σας εξομολογηθώ κάτι που με βασανίζει εδώ και καιρό" είπε ξαφνικά ενόσω εμείς αναζητούσαμε τροφή.

Αφού ήταν σίγουρος ότι είχε την αμέριστη προσοχή μας συνέχισε.

"Όταν εγώ και η Ρέιτσελ επισκεφθήκαμε τα μπουντρούμια, έκανα κάτι παραπάνω από το να αναζητώ απλά πληροφορίες για την Θεραπεία."