Τα Χρονικά των Έρμινς: Η Επανάσταση [ON HOLD]

ΔΩΔΕΚΑ

Οι επόμενες ημέρες πέρασαν αρκετά γρήγορα. Καμία ομάδα τεράτων δεν μας επιτέθηκε. Αποφασίσαμε να πορευτούμε κατά μήκος του ποταμού Τζαρφ ελπίζοντας πως θα μας οδηγούσε στο κομμάτι της θάλασσας που μας χώριζε από το νησί των Αθανάτων. Έτσι, είχαμε ένα σχέδιο για τον τρόπο που θα φτάναμε στον προορισμό μας και πόσιμο νερό ακριβώς δίπλα μας. Κάποιες στιγμές αν ήμασταν τυχεροί ψαρεύαμε τα λιγοστά ψάρια του ποταμού.

Σταδιακά, το έδαφος και το κλίμα άρχισαν να αλλάζουν. Δροσερός αέρας φυσούσε από τα βουνά και η αφόρητη ζέστη είχε υποχωρήσει. Το ξερό χώμα που βρισκόταν στις όχθες του πλατύ ποταμού αντικαταστάθηκε από φρέσκο χορτάρι και μερικά δέντρα έκαναν δειλά την εμφάνισή τους. Η αλλαγή γης αναπτέρωσε το ηθικό όλων μας. Εκείνο το βράδυ - το δέκατο της περιπλάνησής μας - αποφασίσαμε να συνεχίσουμε για να αναπληρώσουμε τον χρόνο που χάσαμε από την στάση μας το μεσημέρι.

Μπροστά βάδιζε ο Άντριου με τους διδύμους. Ακολουθούσαν ο γιατρός Ίγκον και η Ρόουαν οι οποίοι είχαν μία ζωηρή συζήτηση. Έπειτα, εγω και ο Τζέικ διασχίζαμε την πεδιάδα σιωπηλοί. Πίσω μας βρίσκονταν ο Ρικ με την Εμίλια ενώ ο Ντέιβιντ και η Ρέιτσελ τους ακολουθούσαν. Τελευταίος ήταν ο Άλμπερτ, πράγμα που δεν μου φάνηκε καθόλου παράξενο. Ήταν συνεχώς απομακρυσμένος από όλους αλλά ο Άλλαν με είχε διαβεβαιώσει πως ήταν άξιος εμπιστοσύνης.

Παρατήρησα προσεκτικά την Ρέιτσελ. Συνομιλούσε σιγανά με τον Ντέιβιντ. Ένα απαλό χαμόγελο ήταν χαραγμένο στα πρόσωπά τους. Οι περισσότεροι δεν είχαν αντιληφθεί την μυστικιστική συνομιλία τους. Σκούντηξα απαλά τον Τζέικ.

"Κοίταξε διακριτικά την Ρέιτσελ και τον Ντέιβιντ πίσω μας" ψιθύρισα.

Εκείνος γύρισε αργά το κεφάλι του παριστάνοντας πως έλεγχε την κατάσταση. Ανασήκωσε ανεπαίσθητα τα φρύδια του μόλις κατάλαβε αυτό που εννοούσα. Πήρε μία ανάσα και κοίταξε πάλι μπροστά.

"Καταπληκτικά. Και εγώ πίστευα πως δεν θα χρειαζόταν να ανησυχήσω για κάτι άλλο" σάρκασε σιγανά.

"Αυτό δεν είναι καλό. Είδες πως τον κοιτάζει;" ρώτησα.

"Επίσης, ο τρόπος που χαμογελάει. Είναι σαν μικρό κοριτσάκι μπροστά σε γλυκά" είπε.

Προσπάθησα να συγκρατήσω ένα μικρό γέλιο μα δεν τα κατάφερα.

"Υπέροχη παρομοίωση. Τι θα κάνουμε;" ρώτησα προσπαθώντας να σοβαρευτώ.