Cerrah:Başlangıç

Bölüm 6:Karmakarışık

NOT:

Merhaba, 2-3 yıl kadar önce kafamı dağıtmak için başladığım bir hikayeydi Cerrah, kafamın içerisinde birçok senaryo dönüyordu. Kafamın içinde kitabı bitirmiştim de. Üniversite sınavına hazırlanıyordum ve bu yüzden yazmaya ara vermiştim. Çok uzun bir ara oldu. Bugün wattpad geldi aklıma yazdığım bu hikaye. Girdiğimde hikayenin 2k kadar okunduğunu görünce şaşırdım. Yeni bölümü soran okurlarım olmuş. Biliyorum çok uzun zaman oldu, unuttunuz bile muhtemelen. Her neyse, wattpad'e girdiğimde henüz bitirmediğim bir 6. bölümün olduğunu gördüm. Bu bölüm bitmiş bir bölüm değil. Yarısı yazılmış bir bölüm. Fakat yine de sizlerle paylaşmak istedim. Eğer bu kadar uzun aradan sonra unutmadıysanız ve devam etmemi isterseniz ben tekrardan Cerrah'ı yazmaya hazırım. Peki siz hazır mısınız? İyi kötü yorumlarınızı bekliyorum. İyi okumalar... 

Bazen kendimizi korumak için yalanlar söylemeye mecbur kalırız.Yalanın bize getirdiği sonucu düşünmeden...

Esra da kendini korumak için yalan söylemişti ve şuan sahilde hızlı hızlı yürüyor ne yapacağını düşünüyordu.Telefonu Çağrı'nın yüzüne kapatmıştı.Şuan Çağrı'nın nasıl bir surat ifadesi içinde olduğunu zihninde canlandırıyordu.Muhtemelen anlamsız bir şekilde gülmüştü başta,sonrasında ise boynundaki damarlar sinirden kasılmış bir şekilde bunun gerçek olup olmadığına kendince karar vermeye çalışıyordu.Esra aklında beliren görüntüye bir son verdi.Bir daha onu düşünmeyecekti.

Çağrı ondan tamamen vazgeçecek ve ikisi de hayatlarına kaldıkları yerden devam edecektiler.Esra elindeki Çağrı nın kartına son kez bir göz attı ardından düşünmeden yanındaki çöp kutusuna atarak arabasına yöneldi.Eve gidip güzel bir uyku çekmek istiyordu.

Arabasına bindikten sonra evine doğru yol aldı.Kısa bir süre sonra evine vardı ve ilk iş olarak odasına gitti, kendini yatağa attı. Kıyafetlerini bile değiştirmeye hali yoktu. Geçen uçak yolculuğu ve hastanede doldurulan dosyalar onu oldukça yormuştu bugün için. Esra tam uykuya dalmak üzereyken telefonuna gelen bir mesajla irkilerek yumduğu gözlerini açtı.Telefonuna gelen mesaj Çağrı'ya aitti.

"Görüp,şahit olmadığım bir olay için kendi duygularımdan vazgeçmem Esra."

Esra derin bir nefes aldı,gözleri dolmaya başlamıştı ister istemez.Çağrı'nın ondan vazgeçmemesi Esra'yı çıldırtıyordu.Esra bir an önce kendi hayatına devam etmek istiyordu.Çağrı'nın olmadığı hayatında.Esra mesaja bir süre cevap vermedi.Ne diyeceğini bilmiyordu.Gözlerini tavana dikti ve içindeki duygu ve düşüncelerle boğuşmaya başladı.Asıl korktuğu şey Çağrı'nın bir delilik yapıp İstanbul'a gelmesiydi.Mesajda "Görüp,şahit olmadığım" demesi Esra'nın korkularını daha da gerçekçi kılıyordu.Çağrı çılgın biriydi.Yanlış olup olmadığını düşünmeden çabucak kararlar alır,sonuçlarını getirisini götürüsünü düşünmeden hemen kararlarını uygulardı.Her an ne yapacağı kestirilemezdi.Esra ise bir adım atmadan önce sürekli en ince ayrıntısına kadar düşünüp temkin adımlar atan birisiydi.Çağrı'nın bu deli dolu haline de aşık olmuştu zamanında."Zıt kutuplar birbirini çeker" derlerdi fakat Esra böyle düşünmüyordu,uzun süren ilişkisi bunu ona kanıtlamıştı.

Esra telefonuna uzanarak bir mesajla cevap verdi Çağrı'ya;

"Vazgeçmelisin,yoksa ikimizi de daha çok üzeceksin.Sayfası biten bir kitabı devam ettiremezsin."

Esra cevap yazdıktan sonra telefonunu komidinin üstüne koydu ve aklına gelen birçok anıyı savuşturmaya çalışarak uyumaya çalıştı.

___________________________________________________