Goddess of them all

GOTA#15: ^Deadful Training^

"YAHH! HAA!"

Kasalukuyan kaming ngayon nag't-training Para sa nalalapit na Laro.
Bukas na nga yun ee!

GAHH! Ngayon palang kinakabahan nako!

"ARRGGGHH!– the fvck Ethan?!" Sigaw ni Cara matapos tamaan ng Pinalipad na Bagay.

Tumawa lang si Ethan.
Kanya-kanya kaming Training.

Maya-maya ang training Venue namin ay sa Kweba. Ewan ko. Pero sigarado akong Dilikado dun.

"UGGGHH!HAAAA!" Hinihingal ako sa ginagawa ko powta!

Nakakapagod. Nakakapagod ilagan ang mga Patalim na Kontrolado ko rin lang naman.

Hayyy! Kelan pa kaki dito matatapos?! Kaninang Umaga pa kami dito ee. Wala rin kaming Kain pa ng Breakfast.

Sabi nina Teacher, dadalhin nalang daw dito. Pero hanggang ngayon wala parin!

"Gutom na koooo! ARAAAY!" Sigaw ni Cia kasabay ng Daing.

Lahata tayo Cia. Di lang ikaw.

"Okay na rin yun! Sa Laro may mga pag'kakataon tayong di makakakain. Sinigurado nilang isa yun sa Training natin." Sigaw ni David mabilis na Pinag'puputol ang mga Puno.

Patuloy ako sa Pag'ilag ng may Biglang kumatok sa Pintuan.

Lahat kami ay tumigil sa mga ginagawa namin.

Isa lang siguro iniisip namin.

"PAG-KAINNNNN!!" Sabay-sabay na sigaw namin at tumakbo sa Pintuan.

Di naman kami na bigo dahil pag-kain nga.

Agad naming pinatay ang switch at kumuha ng Upuan para sa pwesto namin.

Para kaming mga patay Guts. Dito.

Isipin mo ba naman. Hanggang 3am nandito na kami hanggang 12pm.

See?! Gutom kami! Kaya bahala na!

Kumain kami ng Tahimik. Ang naririnig lang namin ang pag'kalampag ng mga kubyertos. At mga nguya namin.

Sabay-sabay kaming napatingin sa isat'isa. Ng marinig ang tanging ingay sa Bibig.

"HAHAHAHAHAHAHAHAHA!!" Malakas na halakhak ang Pinakawalan namin.

Para kaming mga timang.

Habang tumatawa. Tinignan ko sila isa'isa.

Sana matapos ang Laro ganun paring ngiti ang ibibigay namin. KUNG sakaling makalabas kami ng Buhay.

Isang mabigat na buntong hininga ang ginawa ko.

Tumigil sila ng ma realize ang iniisip ko.

"Sana ganito parin tayo pag'katapos ng Laro. Kung sakaling Makalabas tayo." Usal ni David.

Naging Malungkot ang atmosphere sa Loob. Sana nga. Sana nga. Makalabas kami ng Buhay.

Matapos ang nangyari kanina ay tila ba binagsakan kami ng malalaking bato galing sa Langit. Dahil sa mga Mukha naming di maipinta.

Simula ng matapos ang aming pag'kain ay wala ni isang mag'balak na mag'salita. Siguro iniisip din nila ang mga mangyayari samin pag'dating ng Laro.

Hayyysst!!

Umabot ng hapon ang Training namin. Kaya ngayon ay nag'papahinga kami.

Katulad kanina ay tahimik parin kami.
Bumuntong hininga ako.

"Keep it Up Guys!" Sigaw ko sakanila. Kaya napatingin sila sakin. "Look. Hindi pa ito ang katapusan natin. Dapat nga mag'saya tayo ee! Kung sakaling di na tayo makalabas di natin makakalimutan ang mga Ngiti sating labi." Tahimik lang sila sa sinabi ko. Pati si Lex na tahimik din.