- Εχω μια ομορφη ζωη. Ανθρωπους που μ'αγαπανε,με νιαζονται, τους λιπω. Τι; Γιατι με κουταζεις ετσι;
(Εκεινος με το μπαστουνι του της γυρνα την πλατη. Κανει να φυγει)
Που πας;
-Εχω βαρεθει τις ψευτικες ιστοριες. Δεν θα μου αρεζε να ακουσω μια ακομα.
- Κ που ξερεις οτι σου λεω ψεματα; Αφου τωρα με γνωρισες.
- Ζουμε στον ιδιο πλανητι, ετσι δεν ειναι;
- Μα, φυσικα! Δεν, δεν σε καταλαβενω.
- Σε αυτον τον κοσμο δεν υπαρχει αγαπη. Αρα δεν υπαρχει ζωη.
- Μα εγω ζω!
- Ζεις... Πως;
-Εμ, αναπνεω....
- Κ πως το ξερεις;
- Εε..
-Εχεις νιωσει την καρδια σου να καιει;
- Τι να κανει;
-Να καιει. Να λιωνει, να αγαπα! Εχεις νιωσει ποτε κατι τετοιο;
- Ο..οχι.
- Κ μετα μου λες οτι ζεις. Μια σκια εισαι, τιποτα αλλο. (Κανει να φυγει)
-Κ αν δεν θελω να μινω σκια; Αν δεν θελω να χαθω μολις πεσει ο ηλιος;
(Δεν της απαντα) Θελω να ζισω. Δεν μου αρεσει να με αποκαλουν νεκρη. (Γυριζει, την πλησιαζει κ την φιλα)
- Τωρα ζεις...
~Κ ναι, αυτο δεν ηταν ποιημα. Ετσι, για να σπασει λιγο η μονοτονια...😜😜😜~
VOCÊ ESTÁ LENDO
Φωνες απ'αλλον πλανητη
PoesiaΤα ποιηματα ειναι λεξεις. Πολλες φορες, δεν καταλαβενουμε τι συμενουν. Αλλες, ο καθενας τα καταλαβενει με τον δικο του τροπο. Θα μπορουσαν τα ποιηματα αυτα -αυτες οι περιεργες λεξεις- να ερχονται απο αλλο πλανητι; Ε λιπον ειναι η ωρα να το ανακαλιψε...
