Φωνες απ'αλλον πλανητη

Πες μου πως μ'αγαπας...

Πες μου πως μ'αγαπας,
θελω να το ακουσω απ'τα χειλη σου,
δεν μου φτανει να το βλεπω μοναχα στα ματια σου.

Πες το μου τη νυχτα,
κατω απο τη πανσεληνο,
γυρω απο μια φωτια,
παρεα με δυο-τρεις φιλους
κ το σκοταδυ.
Σκηψε στο αυτι μου κ ψυθηρισε το.
Δεν χρειαζεται να το φωναξεις,
απλα πεστω...

Πες το μου τη μερα.
Τηλιξε τα συνεσθηματα σου γυρο απ' την πενα σου,
γραψ'τα στο χαρτι
κ αφησε το διπλα μου στο κρεβατι, με ενα φυλι.
Μετα ψυθιρησε το μου στο αυτι..
Κ εγω θα ξερω τι μου ειπες γιατι ο υπνος μου θα γινει γλυκος...

Πες μου πως μ'αγαπας.
Πριν καλα καλα χαραξει η μερα,
πριν η ρωμαντικη πνωη της νυχτας υποχωρισει
στο αεναο ονειρο της νιοτης...
Πριν ολο αυτο που εχουμε τελιωσει,
γτ θα τελιωσει οπως ολα τα παραμυθια...

Πες μου πως μ'αγαπας...