Odamdaki Hayalete Aşık Oldum !

♠️Bölüm 4

"Evet, nasıl yardımcı olabilirim?"

"Gecenin yarısı rahatsız ettiğim için özür dilerim! Şey... senin için bir shinki bulmuştum da,"

"... Ne?"

Sanırım ışınlanmasına alışmaya başladım. Çünkü hemen önümde belirdiğinde ilk seferki gibi bir tepki vermedim.

"O da ne demek oluyor?" dedi. Benimle gurur duyucağını biliyordum. Ayrıca artık benim işimi yapmamak için bahanesi de yoktu.

Elimi kaldırıp bulduğum shinkiyi gösterdim. İçim hiç rahat değildi ama ruh ruhtur.

"Onun için ne düşünüyorsun?" dedim.

"Shi... nki... shinki..." dedi yengece benzeyen ayakashi.

"KAÇ HEMEN!" diye bağırdı Naifu. Ardından beni beklemeden koşmaya başladı.

Çığlık atarak peşinden koşmaya başladım. Hemen arkamızdan bir sarsıntı oldu. Başımı çevirip arkaya baktığımda Naifu için bulduğum Ayakashi'nin bizi kovaladığını gördüm. Hızımı arttırarak Naifu'nun daha yakınına geçtim. Koşarken bir yandan birbirimize laf atıyorduk.

"Nesi shinki bunun?"

"Shinkiler ruh demiştin!"

"O, duygular ve lanetlerden oluşmuş sapkın bir küme! Bakarak anlayamıyor musun?!"

"Evet, bende ilk gördüğümde öyle düşünmüştüm!"

Başını bana doğru çevirdi. Daha sonra arkasına bakar bakmaz tekrar önüne döndü. Neye baktığını merak edip arkama baktım. Ben bu şeyi unutmuşum! Hem yengeçler yan yan yürümez mi?! Bu benden daha düz ilerliyor!

"Güzel kokuyor..." dedi yengeç. Başımı tekrardan Naifu'ya doğru çevirdim. Bu arada Naifu'nun ne demek olduğunu ona sormalıyım. Şu anda bunu düşündüğüme inanamıyorum!

"Senin söylediğin gibi; onları görünüşlerine göre yargılamamam gerektiğini düşündüm,"

Sitemle "Lafımı şimdi mi dinleyeceğin tuttu?! Hiç yapmasan daha iyiydi!" dedi.

Aklıma gelen şeyle sesimi hafifçe yükselterek panikle konuşmaya başladım.

"Bu arada... az önce bedenimi kaybettim!"

"ORASI SENİ TAKAR!!!"

Arkamızdaki Ayakashi en sonunda bize saldırmaya başladı. Daha arkamızda olduğu için bize isabet ettiremiyordu ama bu onu pes ettirecekmiş gibi de görünmüyordu. Koşarken tökezledim ve bu Ayakashi'nin beklediği şeydi.

"Kayra!"

Zıpladım ve ölüden kılpayı kurtuldum. Doğru ya! Bu haldeyken epey güçlüyüm! Onunla tek başıma başa çıkabilirim.

Yakındaki bir binanın çatısına atladım. Kuyruğumu sallayarak "Gel bakalım!" dedim. Ardından binadan bacaklarım ile destek alarak kendimi boşuğa bıraktım

"Savate.... Tekni-"

Sözümü bitiremedim. Ayrıca hareketimi de yapamadım çünkü Naifu beni kuruğumdan tutup aşağı çekmişti. Bu gerçekten... nasıl anlatıcağımı bilmiyorum? Vücuduma elektrik vermişler gibi hissediyorum.

Beni aşağı çekerken kendi kolunu kaptırmıştı. Benim kurtarılmaya ihtiyacım da yoktu ayrıca! Ayakashi Naifu'nun kolunu kopartmak için başını sağa ve sola sallamaya başladı. Naifu (nasıl yaptı bilmiyor) kendi kolu yerine Ayakashi'nin kolunu kopartmayı başardı.

Ayakashi çığlık atarak Naifu'nun kolunu bıraktı ve koşarak uzaklaşmaya başladı. Fırsattan istifade ederek bileğimi tuttu ve "Kaç!" dedi.