don't leave me || ℓιsкooк₁

2.1

Multi, aww ;(

(Lisa'dan)

İki ay sonra...

"Lütfen. Lütfen bırak beni gideyim. Seni sevmiyorum. Ben...ben başkasına aşığım neden anlamıyorsun." Ağladığım için arada hıçkırıyorum, sözüm kesiliyordu.

Kolumdan tutup beni yerden kaldırdı. Ve yatağa sertçe fırlatarcasına kolumu ittirdi.

"Ondan ayrıldım işte ne istiyorsun? "

"Bilmediğimi mi sanıyorsun?!! Markete diye çıkıp O bok kurusu herifi izlediğini?! Sen onu izlerken bende seni orda izliyordum!! İzin verdim. Biz evlenene kadar izlemene, Onla vedalaşmana!" bağırıyordu. Ben ise daha çok korkuyordum.

Biraz gözünü kapattı ve açtığında,

"Benim olacaksın Lisa. Bak Dahyun ve Momo'da dışarda. Seni bekliyorlar. Dördümüz birlikte burdan gideceğiz. Sen benle olacaksın ve orada evleneceğiz.. Nasıl fikir?" Dedi.

Hunharcasına ağlıyordum. Ağladığımdan kaynaklanan gözlerimdeki buğular yüzünden bir şey göremiyordum.

Bambam kolumdan tutup sıktıktan sonra beni sarstı.

"Sana bir soru sordum cevap ver! "

"Güz...el fi-fikir. Ye-yeterki Jungkook'a birşey yapma. "

Saçıma dokunmaya başladı.

"O zaman Lisa... "

Beni oturken yönümü değiştirip ayaklarımı yataktan sarkıttı ve önümde diz çöktü.

"Benimle..." Yüzüme bakıp kocaman gülümsedi. "Evlenir misin Pranpriya Manoban? "

Kapı öyle sert bir şekilde açıldıki aşırı bir şekilde çok korktum ve bayıldığımı hissettim. Sonrası zaten karanlıktı.

Gelen kişinin kim olduğunu çok merak ediyordum. Belkide unnielerim beni kurtarmaya gelmişti.
Jungkook... Hayır! O asla olamaz. O benden umudunu kesti asla onunla birlikte olamam.

Gerçekten bittik mi? Aklım bunu almıyordu. Geçen iki ay boyunca geceleri Bambam'ın bana verdiği yatakta sessizce ağladım. Bambam'ın bana güvendiği zamanlarda ise markete diye çıkıp Jungkook'u izledim. Meğerki her şeyi biliyormuş. Peki ya bu kişi Jungkook değilse ne yapacaktım...

×××

Gözlerimi açmaya çalıştım ama çok bulanık görüyordum. İyice açtığımda ve görüntü netleştiğinde yanımda oturmuş kafası öne eğik ağlayan birisibş farkettim.

Ehehehe diğer bölümde görüşürüz!! ❤❤