Mark, bugün evliliğimizin 5. yıl dönümü. Buraya gelene kadar çok şey atlattık ama mutlu son'umuza kavuşmayı başardık. Lisede yaşadıklarımızı hatırladıkça yüzüme buruk bir tebessüm yerleşiyor ama onun yerine bana getirdiğin tüm güzel anlar ve duygular beni mutlu etmeye yetiyor, her bir gözyaşıma değiyor inan bana. Sabahları seni uyandırırken yüzüne yerleşen içten gülümsemeler, çocuklarımızla ilgilenirken hissettiğin mutluluğun yüzüne yansıması, beraber geçirdiğimiz vakitlerden hoşnut olduğunu belli eden tavırların... inan bana başka hiçbir şey bu kadar mutlu edemez beni.
Evet sorunsuz diyebileceğim bir ilişki değildi yaşadığımız, zira bizi birbirimize yakınlaştıran bu sorunlardı. Fakat bu sorunların ikisi de kişiliklerimizden kaynaklanan sorunlar olmadığından aramızdaki bağa hasar vermeden hepsinin üstesinden geldik.
Bugün, evliliğimizin 5. yıl dönümünde bir kez daha seni sevmeye devam ettiğim için hiç pişman değilim ve bir kez daha, beni sevdiğin için teşekkür ederim. Aradan geçen onca yıla rağmen hala bana evimin tam da yanı başımda olduğunu hissettirdiğin için teşekkür ederim.
Bana geldiğin ve evim olduğun için teşekkür ederim. Beni evin olarak gördüğün için teşekkür ederim.
Ben, Donghyuck Lee, seni hep ilk günkü gibi seveceğim ve her daim evin olacağım Mark Lee.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
no tears left to cry
Short Story--markhyuck-- "Ağlayacak gözyaşım kalmadı. Fark et artık beni."
