Bir Melez'in Hikayesi:Elisa Wociet

~8

Elisa Wociet

"Vampirlerin yanından ayrıldığımız yeni ve güvenli hayatımızın ilk gününde neden ev temizliyoruz kardeşim? "

Elena kirli bezi kovaya bırakıp bana döndü.
"Çünkü kardeşim hayatımızda senin peşinde olan vampirler yokken sürekli kalacağımız evin temiz olmasını istiyorum. "

Elimdeki paspası yere attım.
" Elena biz cadıyız," avucumu açıp büyümü gösterdim.", büyüyle evi hiç olmadığı kadar temiz yapabiliriz."

"Peki Elisa! Ne istiyorsan yap! Seninle vakit geçirmek isteyende kabahat!"

Gülerek ellerimi yere koydum. Gri parıltılar tüm evi sarıp geçtikten sonra tertemiz eve göz gezdirdim.

Mükemmel!

Kendimi rahat koltuğa atıp gözlerimi kapattım. Lucian'ın güçlerini kara büyüyle emdikten sonra vampirlerle ilgili tüm tehlike ortadan kalkmıştı.
Lucian bir insan kadar güçsüzken tüm vampirler onu bırakmış, özgür bir yaşam sürmeye başlamışlardı. Tabi Alain'in kontrolünde.

Lucian'dan aldığım güçler sayesinde vampir tarafım kendini daha çok göstermeye başlamıştı. Yıllarca onu kolayca bastırmıştım ama şimdi bu imkansıza yakındı. Elena'nın yanında vampir tarafımı göstermek istemiyordum.

"Evi temizlemişsin." Elena elindeki kahve fincanını bana uzatıp yanıma oturdu.

"Artık hareketli bir hayatımız olmayacak. Sanırım kaçmayı özleyeceğim."

Kahvemin içine Elena'ya göstermemeye çalışarak biraz kan ekledim.

"Saçmalama Elisa. Sürekli şehir ya da ülke değiştirmek zorunda değiliz."

Elena'nın aksine şehir değiştirmeyi seviyordum. Amacımız kaçmak olsa da yeni yerler görmek güzeldi.

Çalan kapıyla birbirimize döndük.

"Birini mi bekliyorduk?"

"Bildiğim kadarıyla hayır."

Bir elimde ateşle dikkatlice kapıyı açmaya gittim. Elena'da aynı şekilde arkamdaydı. Kapının kulpunu yavaşça indirip açtım.

"Carval?" Karşımda nefes nefese kalmış vampir beni itip içeri girdi.

"Başımız belada!"

Elena Carval'ın kolundan tutup koltuğa oturttu. "Sakin ol ve ne olduğunu anlat."

Mutfağa gidip bir bardağa su doldurdum. Carval'a uzatıp içmesini söyledim.

"Avcılar tekrar ortaya çıktılar."

"Ama cadıların büyük çoğunluğu öldü. Geri kalanların ise gücü yetmez."

"Geri kalan bir grup cadı binlerce insana büyü yaptı. İnsanlar vampirleri avlıyor!"

"Ama nasıl? Bir vampir yüzlerce insanı kolayca alt edebilir."

Onlar konuşurken sessizliğimi sürdürüyordum. Carval'ın evimde olması eski anıları gün yüzüne çıkarmıştı. Bir zamanlar delicesine aşık olduğum vampir bende şu an o duyguları uyandıramamıştı. Bu durum benim için iyi sayılabilirdi. Sonuçta aşkıma karşılık almam imkansızdı.

"Dedim ya. Büyü. Kullandıkları silahların küçücük bir zarar verdiği vampirler işaretleniyor. İnsan onun nerede ne yaptığını, ne hissettiğini bile biliyor. Kaçmak ve kurtulmak imkansız."

Elena endişeli sesiyle, "Carval?" dedi. Gömleğini gösteriyordu. Kırmızıya boyanmış kısmı hemen yırtarak açtım. Çarpı şeklinde bir yara vardı. Küçüktü ama kanamaya devam ediyordu.