MİLLET ASIL KARAKTER BU BÖLÜMDE GELİYOR SIKI DURUN
Bu yaşıma kadar tüm kötü duyguları tatmıştım.Üzülmüştüm,acı çekmiştim,dışlanmıştım ve daha fazlası.Ama kendimi hiç bu kadar fazlalıkmış gibi hissetmemiştim.Poyraz sürekli ayak bağı olmadığımı söylüyordu.Ki öyle olsam bile bunu bana söylemezdi.Ama kendimi öyle hissediyordum işte! Daha tek başıma uyumakta zorlanırken neyime güvenip evden kaçmıştım?Poyraz gittiğinde kesinlikle bir otelde kalacaktım.Tamam.Orada da tek uyuyacaktım ama koca evde tek başıma kalmaktan daha iyiydi.
Ben kanalları zaplarken Poyraz'ın telefonu çaldı.Benim yüzümden iki gündür evde oturuyordu.Benim de onunla gitmemi söylüyordu ama bu aralar ölü gibiydim.İşte bu yüzden Poyraz da çıkamıyordu.Ve ben bunu resmen takıntı haline getirmiştim.
Poyraz telefondaki kişiye gelemeyeceğini söylerken artık patlamıştım.Telefonu elinden aldım.
-Oğlum zaten ayda yılda bir geliyorsun!
Poyraz telefonu elimden almaya çalışırken ondan kaçtım.
-Gece mekanda olmazsan evine gelip seni eve bağlayan o kızı...
-Tamam.
-Ha?
Karşıdaki çocuk şaşırırken güldüm.
-Poyraz bu gece gelecek.
Telefonu kapatıp Poyraz'ın kucağına attım.
-Ne yaptığını sanıyorsun?
-Benim yüzümden evde...
-Başlama yine Melis.
Poyraz gözlerini devirdi.
-Sen de benimle geleceksin.
-Poyraz...
Bana attığı bakıştan sonra sustum.Üzerimdeki baskısından nefret ediyordum.
-Hadi hazırlan.
Yanaklarımı şişirip ona kötü olduğunu umduğum bir bakış attım.Ardından merdivenleri hiç acele etmeden çıkıp odama girdim.Dolabın iki kapağını da açıp göz gezdirdim.Daha nereye gideceğimizi bile bilmiyordum.Bu yüzden bir kot ve siyah tişört giydim.Üstüme de siyah deri ceketimi giyip aynaya baktım.Yüzüm bembeyazdı resmen.Makyaj yapmaktan nefret etsem de yanaklarıma biraz allık sürdüm.Ölü gibi görünmek istemiyordum.Botlarımı giyip aşağı indiğimde Poyraz ceketini giyiyordu.Ona şaşkınlıkla baktım.Resmen anlaşmış gibi giyinmiştik.Kot,siyah tişört , siyah deri ceket ve botlar.O da beni süzdükten sonra güldü.Eliyle kapıyı gösterdiğinde merdivenleri inip kapıdan çıktım.Poyraz arabanın kilidini açtıktan sonra kapıyı açıp oturdum.
Poyraz arabayı durdurduğunda ona baktım.
-Mekan dediği yer bir gece kulübü müydü?
Poyraz omuz silkip arabadan indi.Gözlerimi devirdikten sonra ben de indim.Poyraz kolunu omzuma atarken ben etrafıma bakıyordum.Benim gibi giyinen başka kimse yoktu.Kızlar için söylüyorum tabi.Buluşacak başka bir yer yok muydu sahiden?Kapıdaki dev kılıklı adamlar başlarıyla selam verdi.Poyraz da aynı şekilde selamladıktan sonra içeri girdik.Ah?Burası çok çok fazla gürültülüydü.Yüzümü buruşturdum.Poyraz omzumdaki eliyle beni bir masaya yönlendirdi.Sarışın çocuk Poyraz'ı görünce güldü.Ama gözleri bana kayınca tek kaşı kalktı ve gülümsemesi sinsileşti.Birkaç kişi daha vardı ama pek umurumda değildi açıkçası.Boş olan bir yere oturduğumuzda Poyraz garsondan iki bira istiyordu.Poyraz'la sarı çocuk arasında değişik bir bakışma geçti.Sonra çocuk ayağa kalkıp elimi nazikçe öptü.Cidden,bunu beklemiyordum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kırık Kalpler
Teen FictionÖlüm ne demekti? Ruh bedenden çıktıktan sonra mı ölürdü insan? Hayır. Yaşarken ölmek mümkündü. İnsanlar teker teker senden vazgeçerken sen ölüme bir adım daha yaklaşacaksın. Seni öldüren son darbe ise kendinden vazgeçtiğin o an olacak...