Odyssey towards Love (Korean Odyssey/Hwayugi Fanfic)

- Chapter 13 -

[A/N: hello! I'm back!.. may nagbabasa pa rin ba nito? if meron man. thank you for reading this... :) .. thank you! and happy reading! ^_^ ]

' You smiling like that, you're too adorable. Stop smiling. It's really killing me.' - Son Oh Gong

' No matter what happens to us, sweet is sweet and good is good.' - Son Oh Gong

- - -

"Seon Mi! Hoy Seon Mi!.. Seon Mi!"

I grasped for air as soon as I opened my eyes. Hirap man huminga at pinag papawisan ng matindi ay pinilit kong umupo ng maayos.

What was that dream about?. Bakit pakiramdam ko ramdam na ramdam ko na talagang nasasaksak ako sa tagiliran ko?. Everything feels so real to me.

"Seon Mi okay ka lang ba?, binabangungot ka ba?" ang nag aalalang tanong ni Mia sa akin habang hinahagod nya ang likod ko.

"ito uminom ka na muna ng tubig" sambit pa nito bago mag salin ng tubig sa baso na nasa katabing lamesa lamang na pinapapagitnaan ng higaan namin.

"t-thank you" tipid na ngiti kong sagot sa kanya.

"nataranta ako noong nakita kitang mahigpit na naka kapit sa kumot mo at parang halos mamilipit ka na sa sakit pinagpapawisan ka pa, ang la-laki nga ng mga butil ng pawis mo sa noo e." she said ng abutin nya ang baso na nainuman ko na.

"thank you talaga" I said as I regain the normal pace of my breathing.

"nag aalala na ako sayo ha. Halos isang linggo ka ng wala sa sarili mo sigurado ka bang wala ka talagang problema o kung ano mang bumabagabag sa 'yo?, or are you perhaps stressed out because of the workloads we had this past few days" ang nag aalala pa ring sambit ni Mia

"okay lang talaga ako, wag mo na akong alalahanin pagod at stressed lang siguro akong talaga sa dami ng trabaho natin nitong nag daang linggo" paliwanag ko

Pinagpapasalamat ko na rin na madami kaming dapat trabahuhin sa office dahil nawala at nawaglit sa isip ko si Oh Gong at ang mga nangyari nitong nakaraan. At speaking of him isang wala na talaga akong balita sa kanya nagi-guilty din naman kasi ako sa inasal ko noong nakaraang araw, masyado akong nag padalos dalos. Ayaw ko kasing may nakiki alam sa mga desisyon ko sa buhay at pinang hihimasukan.

"ikaw naman kasi halos hindi ka na magpahinga matapos lang lahat, maski nga yung mga hindi naman rush na transactions tinapos mo na. Gusto mo atang maging employer of the month ka na naman pero para saan pa at pagiging employer of the month mo kung may sakit ka naman, ang mabuti pa mag pahinga ka na muna dyan maaga pa naman alas kuwatro pa lang naman ng umaga kaya relax ka muna dyan para makasama ka mamaya sa gala natin, okay ba?" sermon sa akin ni Mia

Tumango na lamang ako sa kanya bago muling umayos ng pagkaka higa.

.

This place, this was familiar! It is the place that I saw on my dream last night. The only difference is that from here I can clearly saw the hotel's building and there are flowers planted around this place.

But then, what is this weird and kind of scary feeling I felt in this place, it was like when I first took a step in this place I felt chills run through my spine. Maybe because of that strange dream.

"Seon Mi halika ka rito!, let's take a picture together" So Won my male workmate called me

"a-andyan na!" I shouted back before running towards their direction.

For the whole day I tried to relax and ease my mind, separating my problems away from me and just go with the flow of our vacation. This is what I need now, so that I can have a clear state of mind for me to be able to analyze and make my decision properly and rationally.