Letters Received | 남진

▪4▪

Namjoon.

"Τι θα θελατε κυριε μου;" του ειπα με έναν αστείο τρόπο.

"Ω, Namjoon. Ελπίζω να πήγαν όλα καλά στη δουλειά σου." το είπε λίγο ψιθυριστά.

"Γιατι;"

"Επειδή είπες πως άργησες. Ελπίζω να μην συνέβη κάτι."

"Όχι όχι. Όλα είναι μια χαρά. Βασικά πάρα λίγο να απολυθω αλλα πάλι καλά δεν έγινε." είπα ενώ έκανα τον σταυρό μου. "Τώρα πες μου, τι θα ηθελες;"

"Εμ, ένα cappuccino παρακαλώ."

"Εφτασε~"

Ο Seokjin γέλασε ελάχιστα κάνοντας με να κοκκινισω.

Πήγα στον πάγκο. Ενώ έφτιαχνα τον καφέ του Seokjin, ήρθε η Hana δίπλα μου.

"Και... ποιος ειναι αυτος;" είπε και με σκουντηξε.

"Ποιος;"

"Αυτός που πήρες μόλις τώρα παραγγελία. Ειδα πως μιλούσες μαζί του και φαίνεται πως τον γνωρίζεις."

"Ω... ένα... παιδί που γνωρίζω."

"Ναι αλλά δεν πρέπει να είναι ένα οποιοδήποτε παιδί."

Προσπάθησα να μην κοκκινισω.

"Namjoon. Πες τα όλα." με κοιτούσε με αυτό το βλέμμα που δεν μπορούσα να μην της τα πω.

"Αα~ καλά. Βασικά... ειναι μεγάλη ιστορία το πως τον γνώρισα."

"Δεν με νοιάζει θα μου την πεις όσο φτιάχνεις τον καφέ."

"Είσαι αδίστακτη."

"Το ξερω."

"Λοιπόν, πριν ένα μήνα και κάτι μου είχε έρθει ένα γράμμα στο σπίτι από έναν άγνωστο. Τέλος πάντων το άνοιξα, διάβασα αυτά που έγραφε και του απάντησα πως το έστειλε σε λάθος ατομο. Ε, από εκείνη την ημέρα και μέχρι πριν κάτι μέρες μιλούσαμε συνεχώς μέσω γραμμάτων. Μετά είπαμε να συναντηθούμε και ναι... αυτά."

"Τι γλυκό~. Δηλαδή θέλεις να μου πεις πως δεν τον βλέπεις σαν κάτι παραπάνω από φιλος;"

"Φυσικά τον βλεπω και σαν κατι παραπ-" σταμάτησα την πρόταση μου, παράτησα τον καφέ που έφτιαχνα και έκλεισα το στόμα μου με τα χέρια μου.

"Αααα Namjoon. Σου αρέσει~ σου αρεσει~" το έλεγα τραγουδιστά.

"Σταμάτα!" της έκλεισα το στόμα με τα χέρια μου. "Δεν χρειάζεται να το ακούσει όλο το μαγαζί."

"Και γιατί δεν του το λες;"

"Πας καλα; Τον άνθρωπο τον γνωρίζω μόνο δύο μέρες. Και δεν ξέρω καν αν τον αγαπώ πραγματικά."