Letters Received | 남진

▪5▪

Seokjin.

Είχε έρθει το πρωί. Όλο μου το σώμα πιάστηκε επειδή κοιμήθηκα στον καναπέ. Άνοιξα τα μάτια μου.

Όπα κάτσε.

Που ειμαι;

Δεν είμαι στο σπίτι μου. Ακόμη στο σπίτι του Namjoon ειμαι;

Ένιωσα ένα βάρος δίπλα μου. Γύρισα το κεφάλι μου και είδα τον NANJOON ΝΑ ΚΟΙΜΆΤΑΙ ΔΊΠΛΑ ΜΟΥ!

Είχε το κεφάλι του ακουμπισμένο στον ώμο μου. Κοιμόταν τόσο γαλήνια και ήταν τόσο όμορφος. Ένιωθα τα μάγουλα μου να καίγονται.

Κάποια στιγμή άρχισε να κουνιέται. Για να μην με καταλάβει, έκανα πως κοιμόμουν.

"Τι ώρα ειναι;" ρώτησε.

Σηκωθηκε απο τον ώμο μου και απο τον καναπέ. Ένιωσα να με σκεπάζει λίγο καλύτερα και ύστερα έφυγε.

Άνοιξα τα μάτια μου για να δω τι κάνει. Πήγαινε προς την κουζίνα και άρχισε να φτιάχνει πρωινό, λογικά.

Ετσι είπα να προσποιηθω τωρα πως ξύπνησα και εγώ.

"Seokjin; Σε ξύπνησα;"

"Ε; Όχι όχι. Γιατί κοιμήθηκα εδω;"

"Χθες αφού βλέπαμε την ταινία, σε πήρε ο ύπνος και δεν ήθελα να σε ξυπνήσω. Ήταν ήδη πολύ αργά κιολας."

"Ω, ευχαριστώ."

"Πεινας;"

"Ναι."

"Ωραία. Το πρωινό θα είναι έτοιμο σε λίγα λεπτά."

"Χρειάζεσαι βοηθεια;"

"Όχι. Όλα είναι μια χαρά. Εσύ απλώς κάτσε και περιμενε."

"Εγινε~" γέλασα ελάχιστα.

___

"Μμμ νόστιμο. Μπράβο Namjoon."

"Ε-Ευχαριστώ." Μου χαμογέλασε.

Αφού τελείωσα, μάζεψα τα πιάτα μου και καθάρισα.

"Θα πρέπει να φύγω τώρα."

"Γιατι;"

"Έχω ένα άτομο που με περιμένει σπίτι."

"Ε-Εντάξει."

Είδα τον Namjoon κάπως κατσουφιασμενο.

"Τον αδερφό μου εννοώ." του έδωσα ένα χαμόγελο.

"Τι; Έχεις αδερφο;" με ρώτησε.

"Ναι. Ειναι λίγο πιο μικρός από εσένα. Θα σου τον γνωρίζω μια μέρα."

"Ωραία, χαίρομαι"

"Λοιπόν, τα λεμε."

"Ναι."