*Pov. Hoseok*
-Halo?- odebrałem nie wiedząc kto do mnie dzwoni, gdyż na wyświetlaczu wyświetlał mi się nieznany numer
-Jung Hoseok?- usłyszałem dość przyjazny głos, jednak nie był mi w ogóle znajmy
-Tak, to ja coś się stało?
-Bardzo mi przykro.. Chciałbym poinformować pana o śmierci przyjaciela
-Przyjaciela? Mówi pan o Jiminie? Na pewno nie pomylił pan numerów?
-Jestem pewien, że nie zaszła żadna pomyłka- zapewniał –O 10:10* stwierdzono zgon Park Jimina. Bardzo mi przykro.. Proszę przyjąć moje kondolencje.
-To nie możliwe.. A tak w ogóle to kim pan jest?- w odpowiedzi dostałem dźwięk zakończenia połączenia. –Cholera
Zadzwoniłem na numer mężczyzny, z którym przed chwilą rozmawiałem jednak ten nie odbierał.
Wstałem z fotela, na którym właśnie siedziałem, zabrałem bluzę z jego oparcia i pobiegłem do przedpokoju ubierając ją. Założyłem buty i wybiegłem z mieszkania. Nie miałem pewności z kim przed chwilą rozmawiałem, więc od razu pobiegłem do domu dziecka gdzie obecnie mieszkał blondyn.
Dom dziecka nie znajdował się daleko od mojego mieszkania, więc znalazłem się w nim bardzo szybko. Otworzyłem drzwi i wbiegłem do holu gdzie siedziała zapłakana pani Lee.
-Wszystko w porządku?- zapytałem podchodząc do starszej kobiety.
-Hoseok.. Nie słyszałeś?- zapytała
-Chodzi o Jimina?- kobieta kiwnęła głową –Słyszałem..- spuściłem głowę pokazując jak bardzo było mi smutno. Jimin był dla niej jak syn, a poza tym od dłuższego czasu martwiła się o niego. To wszystko przez jego przeszłość i jego depresję.
Usiadłem obok kobiety i pogłaskałem ją po plecach mówiąc, że wszystko się ułoży. Jednak każdy bardzo dobrze wiedział jak będzie.
-Dziękuję- powiedziała wycierając oczy od łez
Było mi jej strasznie żal, ale dzięki temu zyskałem pewność co do słów nieznajomego. Mój najlepszy przyjaciel odszedł i już nigdy nie wróci. W końcu uda łomu się spełnić swoje marzenie. Prawie zawsze kiedy z nim rozmawiałem mówił o śmierci, mówił że to jedyny sposób, aby mógł przestać cierpieć. Czyżby znowu cierpiał? Nie daruję temu, który doprowadził do jego śmierci.
^*^*^*^
*10:10 - Tęskni za Tobą
CZYTASZ
Letters; p.jm x j.jk ✓
Fanfiction[PL] [ended] "-Co sądzisz o ludziach, którzy samookaleczają się?- zapytał, a ja zaciągnąłem rękaw bluzy w dół. -Sądzę, że są bez wartościowymi i chorymi psychicznie ludzmi" top!?.?? pobocznie: taekook, nam??? start: 180613 end: 180712
